ლემა: [დაბერება] - [ზმნა]

ლემა: დაბერება

	წიგნი	ფრაზა
და-ღათუ-ბერდეს	კლარჯ.	და-ღათუ-ბერდეს ქუეყანასა ზედა, აღესრულოს ძირი მისი კლდესა ზედა.
დაბერდა	მცხ.ტობ	და ფრიად დაბერდა და იხარებდა ცხორებასა შინა თჳსსა კეთილსაგრობითა, და შიშითა ღმრთისათა წარვიდა მშჳდობით.
დაბერდა	მცხ.ტობ	და დაბერდა პატიოსნად და დაფლა სიმამრი და სიდედრი თჳსი დიდებულად და დაიმკჳდრა ნაყოფი მათი და სახლი ტობისი, მამისა თჳსისა.
და-ღა-თუ-ბერდეს	მცხ.იობ	და-ღა-თუ-ბერდეს ქუეყანასა ზედა ძირი მისი და კლდესა ზედა დაეცეს ძირი იგი მისი,
დაბერდეს	მცხ.იობ	ვთქუ: ვითარმედ ჰასაკი ჩემი დაბერდეს, ვითარცა ხე დანაკისკუდისაჲ მრავალ ჟამ ვცხონდე.
დავბერდიცა	მცხ.ფსალმ	ყრმაჲ ვიყავ და დავბერდიცა და არა ვიხილე მართალი დაგდებულ, არცა თესლი მისი მთხოველ პურისა.
დაბერდა	მცხ.იგავ	ისმინე შვილო, მამისა, რომელმან გშვა შენ და ნუ შეურაცხ-ჰყოფ, რამეთუ დაბერდა დედა შენი.
დავბერდეთ	მცხ.ტობ	გუაკურთხენ, უფალო, მე და ესე, და რათა თანად დავბერდეთ ჩვენ ურთიერთას მშჳდობით და მომცენ ჩუენ შვილნი კურთხევად. და ზოგად, თქუეს ამენი და დაიძინეს ზოგად მას ღამესა.
დავბერდი	მცხ.ისო	და მოუწოდა ისო ყოველთა ძეთა ისრაჱლისათა და მოხუცებულთა მათთა, და და მთავართა მათთა, და მსაჯულთა მათთა, და მწიგნობართა მათთა, დ ჰრქუა მათ: მე დავბერდი და გარდავჴედ დღეთა.
და-ცა-ჰბერდეთ	მცხ.ესა	ვიდრე სიბერემდე: მე ვარ და ვიდრემდის და-ცა-ჰბერდეთ, მევე ვარ, მიგითავსებ თქუენ. მე ვყავ და მე ულხინო, მე აღგამაღლნე და გაცხოვნნე თქუენ.
დაბერდა	მცხ.მეფ3	და დავით მეფე დაბერდა და მიიწია წესსა ჟამთა თჳსთასა და შემოსიან იგი სამოსლითა და ვერ განტფის.
დავბერდი	მცხ.რუთ	არამედ აწ წარვედით, ასულნო ჩემნო, ამისთჳს, რამეთუ დავბერდი, და არღარა შემძლებელ ვარ მე ქმრისა სუმად, უკუეთუმცა გარქუ თქუენ, ვითარმედ შე-ღა-მძლებელ ვარ და შე-ღა-ვეყო ქმარსა, და ვშუნე მე ძენი? გ.
დაბერდა	მცხ.მეფ1	ხოლო რაჟამს დაბერდა სამოველ, დაადგინა ძენი მისნი მსაჯულად ისრაჱლსა ზედა.
დაბერდა	მცხ.ნეშტ2	დაბერდა იოდაე სავსებითა და აღესრულა ასოცდაათისა წლისა.
დაჰბერდე	მცხ.იოან	ამენ, ამენ გეტყჳ შენ: ოდეს იყავ ჭაბუკ, შეირტყი თავით თჳსით და ხჳდოდი, ვიდრეცა გნებავნ. ხოლო რაჟამს დაჰბერდე, განიპყრნე ჴელნი შენნი, და სხუამან შეგარტყას შენ და წარგიყვანოს, ვიდრეცა შენ არა გინდეს.
დავბერდი	მცხ.დაბ	ჰრქუა მას: აჰა ესერა, მე დავბერდი და არა ვიცი დღე აღსრულებისა ჩემისა.
დაბერდა	მცხ.ივდ	და წარემატებოდა და დიდებულ იქმნეოდა დღითი დღე და დაბერდა სახლსა შინა ქმრისა თჳსისასა, ცხონდა ასდახუთ წელ და განუტევა შიმუნვარი იგი თავისუფლად და მოკუდა ბეტულსა შინა და დაფლეს საფლავსა მანასესსა, ქმრისა მისისასა.
დაბერდა	ცხო.საბ	უწყით ესე საბარონ, რომელი დაბერდა ფრიად და აქამომდე უპყრიეს ადგილი იგი.
დაბერდა	ცხო.კჳი	და ვითარცა აღასრულა წმიდამან რვაჲ წელი სოსიაკიმს, დაბერდა ფრიად, ხოლო მამანი პალავრელნი ჩავიდეს მისა და აღმოიყვანეს ქუაბად წმიდისა ხარიტონისა შემდგომად აჴოცისა სახელი ევაგრჱსი პალავრით და ნია-ლავრით.
დამებერა	რუსთ.	მე სიძესა ავთანდილის უკეთესსა ვპოვებ ვერა; თვით მეფობა ქალსა ჩემსა მივეც, აქვს და მას ეფერა; ვარდი ახლად იფურჭვნების, მე ყვავილი დამებერა, რადმცა ვჰკადრე შეცილება, რასცა ოდენ იგი ჯერა!
დაგვაბერნა	რუსთ.	გვიბრძანეს‚ თუ: «ღმერთმან ასრე დაგვაბერნა‚ და-ცა-გვლია; ჟამი გვახლავს სიბერისა‚ სიყმაწვილე გარდგვივლია; ყმა არ მოგვცა‚ ქალი გვივის‚ ვისგან შუქი არ გვაკლია‚ ყმისა არსმა არა გვგავა‚ ამად ზედა წაგვითვლია.
დაბერებულხარ	რაბლე	ერთხელ დაბერებულხარ და მეორედ გაჯეილებულხარ, შე ბებერუავ, შენა!
დაბერებულა	რაბლე	რაღა გავაგრძელო, ყოვლისა უფრორე ნამდვილი ბერი იმ მოწესეთაგან, ვინაც ოდესმე აღკვეცილა, გაბერებულა, უბერია და ბერობაში დაბერებულა.