წესითა | შტ.სიტ.იპ | და მიუდგა სულისა წმიდისაგან მადლისმპყრობელი იგი ქალწული, თჳნიერ მამაკაცისა, განურყუნელად საშოსა მას წმიდასა, ძჱ იგი ღმრთისაჲ მიუწდომელითა მით წესითა, |
წესითა | შტ.სიტ.იპ | და წესითა მშობელთაჲთა შვა პირმშოჲ იგი ქალაქსა მას დავითისსა ბეთლემს. |
წესად | შტ.ნეტ.იპ | ღირსად და წესად შეჰრაცხე უხუად და უშურველად წარმოღებად ვითარცა წმიდისა წყაროჲსაგან მუნვე საღმრთოთა წიგნთა შეტყუებით; |
წეს | შტ.სიტ.იპ | წეს არს გულისხმისყოფად, რომელ თქუა, ვითარმედ: „სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ, რომელი გამოვალს მამისაგან“. |
წესსა | შტ.ეპ.კვიპ | და დაიწერა ამას ზედა სახელი ზაბილოვნისი, რომელ არს შემდგომ წესსა მას ძეთა იაკობისთა[სა] და ვითარ-სახედ მას ნაწილი მკჳდრობისაჲ ჰხუედა. |
წეს | შტ.ეპ.კვიპ | წეს არს თქუმად ყოველთა ადგილთა სახელები, რაჲთა უწყითმცა, ვინაჲ გამოვალს თუალი იგი ძოწეული ანუ რაჲ სახჱ არს. |
წეს | შტ.ეპ.კვიპ | რამეთუ წეს იყო რუბენისა პირმშოებაჲ იგი და მღდელობაჲ და მეუფებაჲ. |
წესითა | შტ.ეპ.კვიპ | ხოლო არა თუ უმჴნესთა მათ წინანდელთა დედათაგანნი ვინმე მოიჴსენნა, რომელ სახელოვან იყვნეს შორის ისრაჱლსა და წესითა ქორწინებულ, |
წეს | შტ.ნეტ.იპ | ხოლო რამეთუ დასაბამი აღდგომისაჲ მჴსნელი იგი იყო [და რამეთუ უფლისა ხოლო წეს იყო] აღდგომაჲ მკუდრეთით, რომლითა საშჯელი ყოველსა ზედა სოფელსა მოწევნად არს. |
წესისათჳს | შტ.ფსალ | თქუეს, თუ „საქმისა ერთისათჳს ხოლო თქუმულ არს ფსალმუნი ესე და არა წესისათჳს შჯულისა“ |
წესისათჳს | შტ.ფსალ | ხოლო მე ესრჱთ გამორჩევით ვიცი, თუ უფროჲსად წესისათჳს შჯულისა ვჰპოვებ ძალსა ფსალმუნისასა და მის თანა ერთ საქმედ, |
წესისათჳს | შტ.ფსალ | ესე არს, რომელ თქუა წესისათჳს შჯულისა და მერმე მის თანა ცოდვილთასა საშჯელსა და წარსაწყმედელსა. |
წესსა | შტ.ფსალ | რომელი საღმრთომან შჯულმან ჩუენ გუამცნო, ვითარცა შჯული ბრძანებს წესსა თქუენსა საქმეთა მოღუაწებისათა |
წესსა | შტ.მოქც | ევედრებოდა დედაჲ ძესა თჳსსა და ეტყოდა: „წარვედ, შვილო, წოდებასა მეფისასა და წესსა შჯულისასა. |
წესსა | შტ.ფსალ | ესე გჳჩუენებს აღსასრულისა ახლისა შჯულისა წესსა და მსახურებასა ასწავებს. |
წესი | შტ.ფსალ | და ევედრების, რაჲთა არა განაშოროს მისგან, რაჲთა წესი წინაჲსწარმეტყუელებისაჲ განცხადნეს, რომლისა დაცვაჲ ისწავა სიმართლისა მოქმედებითა და გზასა მშჳდობისასა სლვაჲ. |
წესისაებრ | შტ.ფსალ | აწ ვთქუათ წესისაებრ, „რამეთუ უწყის უფალმანო გზაჲ მართალთაჲ, და გზაჲ უღმრთოთაჲ წარწყმდეს“. |
წესი | შტ.ფსალ | ყოველთა ჰრწმენა წესი და ბრძანებაჲ სიონით მეუფისაჲ. |
წეს | შტ.მოქც | ჰრქუეს მღდელთა მათ მირეან მეფესა: „ჯერ და წეს არს აღმართებად საუფლოჲ ნიში ჯუარისაჲ“. |
წესი | შტ.მოქც | აჰა ესერა აქაცა მოსრულ არს დედაკაცი ესე და შეცვალოს ყოველი წესი ქუეყანისაჲ ამის“. |
წესსა | შტ.ფსალ | აქა ამისა შემდგომად ახლისა აღთქუმისა და წესსა ზედა ეკლესიისასა ქებისა გალობაჲ აღუღებიეს, ფსალმუნებს და ყოველთა ასწავეს სიხარულით დიდებასა, |
წესსა | შკ.თგნე. | არამედ თითოვეული ეწევის მოყუასსა თჳსსა და ვითარცა ესე შეუდგს ერთი ერთსა, ეგის ბუნებაჲ წესსა ზედა თჳსსა დადგრომილი: |
წესითა | შკ.თგნე. | ხოლო შუენიერებაჲ საღმრთოჲ არა გამოხატულ არს შუენიერებითა ფერთაჲთა, არამედ უზეშთაესითა წესითა, რომელი მიუთხრობელ არს გულისხმის-ყოფად. |
წესი | შტ.ფსალ | და ჩუენ გუაუწყეთ წესი აწინდელისა ქცევისაჲ ღმრთისმსახურებით და მოსაგებელი ნეტარისა მის საუკუნოჲსა სასოვებით ცხორებისაჲ, |
წესისაგან | შკ.თგნე. | რამეთუ სული, რომელი განვიდის წესისაგან თჳსისა და იქმნის იგი შესატყუებელ ბოროტისა, |
წესითა | შკ.თგნე. | არამედ გამოჩნდის წესითა თჳსითა და გამოჩინებაჲ იგი მისი არნ გზასა ზედა ბუნებისა თჳსისასა, ეგრეთვჱ ვიტყჳთ განთესულობისათჳს კაცთაჲსა, |
წესსა | შკ.თგნე. | ვითარმედ დაწყებასა შემზადებისა მისისასა იყო ბუნებაჲ ძალით და გამოჩინებაჲ მისი სისრულით წესსა ზედა თჳსსა. |
წესითა | შკ.თგნე. | და ნაწევართა, არამედ მოძრავ იყო წესითა თჳსითა საქმესა შინა ბუნებითსა. |
წეს | შტ.კრ.იპგ. | წეს არს ესე გულისხმის-ყოფად მოსლვისა მისთჳს უფლისა, რამეთუ რომელ-იგი მთასა მას სინასა მოსჱს გამოუცხადა, იგი ანგელოზებითურთ მოვიდეს |
წესისა | შკ.თგნე. | რამეთუ ვწამებთ, ვითარმედ დაუბადებელი იგი ბუნებაჲ შეუცვალებელ არს თჳსისაგან წესისა უკუნისამდე. |
წესსა | შკ.თგნე. | და რამეთუ მიქცევაჲ იგი კაცთაჲ წესსა ზედა ანგელოზთასა აღდგომასა მას მოასწავებს, |
წესისა | შკ.თგნე. | რაჟამს გარდამოვარდა წესისა მისგან ანგელოზთაჲსა. |
წესსა | შტ.კრ.იპგ. | ვითარცა დავითის წინაჲსწარმეტყუელისა მიერ იტყჳს: „შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა“. |
წეს | შტ.კრ.იპგ. | და რამეთუ დღე, და მზისთუალ და წელიწად ქრისტე არს, წეს არს თთუედ და ჟამად მოციქულთა მათ წოდებად. |
წესისა | შკ.თგნე. | ვითარ-იგი გჳთხრობს დანიელ ჩუენებასა მას შინა მისსა და უკუეთუმცა არა გარდასრულ ვიყვენით წესისა მისგან ანგელოზთაჲსა, |
წესი | ფს.მაკ.C.ეპ | კაცთა წინაშე მიტევებისა წესი სიტყჳთა პირისაჲთა არს. |
წესი | ფს.მაკ.C.ეპ | შეიკრძალეთ უკუე სიყუარული ურთიერთას და ეტყოდეთ თავთა თქუენთა სიტკბოებითა მით სიყუარულისაჲთა, რაჲთა მოიგოთ თავისა თქუენისა ყოველივე იგი წესი მონაზონებით ცხორებისაჲ. |
წესისაჲ | ფს.მაკ.D.სწა | და, ვითარცა საქმესა შინა მოციქულისასა წერილ არს, ერთგან შეკრებილ არიან და ქმნულ არიან წმიდად შესაკრებელად და ურთიერთას ღმრთისმოშიშებით ყოფაჲ გამოუურჩევია: თუ ვითარ უჴმს, ერთმანერთსა თანა ყოფაჲ, ანუ თუ ვითარი დაწყნარებაჲ წესისაჲ უჴმს ქონებად, |
წესთა | ფს.მაკ.D.სწა | რამეთუ ვითარცა ჩჩჳლი, რომელი იშვა სოფელსა ამას შინა, არა დგას მარადის ჩჩჳლობისა ჰასაკსა ზედა, და დღითიდღედ აღორძნდების თჳნიერ ყოვლისა იჭჳსა, ვიდრემდე იქმნას კაც სრულ გამოუთქუმელთაებრ წესთა ბუნებისათა, |
წესსა | ფს.მაკ.D.სწა | ეგრეთვე, რომელი იშვას ზეცით წყლითა და სულითა, თანა-აც, რაჲთა არა მარადის ეგოს წესსა სიჩჩოჲსასა, რამეთუ უჴმს, რაჲთა დღჱ და ღამჱ მოღუაწებითა და ტკივილითა და მოთმინებითა მრავლითა და სამარადისოჲთა წინააღდგომითა მბრძოლისა ჩუენისაჲთა წარემართოს |
წესი | ფს.მაკ.D.სწა | აჰა ესერა, იხილეთ ვითარ სისრულისა იგი სახჱ, წესი და კანონი მრავლით კერძო გამოუცხადა ყოველთავე მოწაფეთა თჳსთა და ილოცავს მათთჳს, რაჲთამცა მოსწუდეს იგინი მას საზომსა. |
წესი | ფს.მაკ.D.სწა | რაჲთა თითოეულისა სულსა არგოთ და იღუწიდით მათ ვითარცა შვილთა ღმრთისათა, რაჲთა ესრეთ წმიდასა მას შესაკრებელსა ძმათასა მარადის სულიერითა სარგებელითა ჰრწყვიდეთ და მოიღოთ მადლი ქრისტესაგან და ცხადად გაქუნდი სახჱ და წესი წინამძღუართაჲ, |
წესი | ფს.მაკ.D.სწა | რაჲთა მიზეზითა სიმდაბლისაჲთა და სიმშვიდისაჲთა რაჲთა არა იყვნენ მონასტერნი შფოთებასა შინა უგულისჴმოებისაგან და რაჲთა ეპყრას წესი მოწაფეთა და წინამძღუართაჲ. |
წესი | შტ.მოქც | და განუტევნა მღდელნი და განჰკარგა ყოველი წესი ქ˜ჱნობისაჲ. |
წესი | ფს.მაკ.D.სწა | და გარდააქცია წმიდაჲ იგი და უბიწოჲ ლბილისა მისგან გულისა წესი სიფიცხლედ და ურჩებად მცნებათა ღმრთისათა და ყოვლისავე სათნოებისა შუენიერი იგი ბუნებაჲ გარდააქცია, |
წესად | ფს.მაკ.D.სწა | მწარედ და შეკრულად წესად და მარტივი იგი უმანკოჲ და გულისსათქუმელი წესი სულისაჲ გარდააქცია ბოროტად და სახედ წესად. |
წესსა | ფს.მაკ.D.სწა | ესე იგი არს, ვითარმედ ჯერ-არს, რაჲთა მარადის ორითა პირითა ხედვიდეს კაცი თავსა თჳსსა, რაჲთა წინააღუდგებოდის და არა შეერთებოდის ბოროტსა მას წესსა ვნებათასა. |
წესისა | ფს.მაკ.D.სწა | უკუეთუ კულა იქმოდის რასმე გარეგან წესისა თჳსსა და უჯეროსა იქცეოდის სახლსა შინა ქმრისა თჳსისასა და თანამდები იგი ერთგულებით სიყუარული არა აქუნდეს, |
წესნი | ფს.მაკ.D.სწა | და აღჰმართნა მას შინა გოდოლნი მაღალნი და ზღუდენი ძნიად საბრძოლელნი, რაჲთა წინააღუდგეს ჭეშმარიტსა მას მეფესა მის ქალაქისასა და აღაშენნა ტაძარნი და აღჰმართნა მუნ თჳსნი ხატნი და დასხნა თჳსნი წესნი, წინააღმდგომნი პირველისა მის მეფისანი, |
წესნი | ფს.მაკ.D.სწა | რომელთა ესვიდა და ხატნი მისნი უჩინო-ყვნა და შჯულნი მის მიერ განაქარვნა და შეცვალნა ყოველნივე წესნი მისნი დასხმულნი ქალაქსა მას შინა და იგი შეკრა და მისცა ხრწნილებასა. |
წესი | ფს.მაკ.D.სწა | ესევითარნი სახლნი აღაგნეს უცხოთესლთა სულსა შინა, ვითარცა ფსალმუნი იტყჳს: „აღივსო შესულებითა ქუეყანისაჲთა სახლები უშჯულოთაჲ“ და დადვა წესი მეუფისა მის წინააღმდგომი, შჯული იგი ცოდვისაჲ და ხატნი ნისლისფეროანნი აღჰმართნა მას შინა სავსენი სალმობითა თითოფერითა |
წესნი | ფს.მაკ.D.სწა | და ვეცხლი გამოუცდელი და შეურაცხი დაჰბეჭდა და დასცა მას შინა და წესნი უკეთურებისანი ასწავნა მას და შეიყვანნა მას შინა მწყობრნი და დასნი სულთა უკეთურთანი, რაჲთა ეუფლოს მას და ყოველთა გულისსიტყუათა მისთა და შეკრას იგი საკრველითა განუჴსნელითა. |
წესთა | ფს.მაკ.D.სწა | რამეთუ მოსლვად არს იგი და გამოჴსნად მათდა და დარღუევად და უჩინო-ყოფად ყოველთავე გოდოლთა და ქალაქთა ბოროტთა გულისსიტყუათაჲსა, რომელნი აღშენებულ იყვნეს გულისჴმის-ყოფასა ზედა ღმრთისასა, და შეცვალებად წესთა მათ ბოროტთა და მტერთა მეუფისათა................ |
წეს | სინ.მრვლთ | ხოლო მორიდებაჲ წეს არს ნაყროვანებისაგან და მთრვალობისაგან და არა მარხვისაგან. |
წესი | სინ.მრვლთ | აწ გნებავს გულისხმის-ყოფად და ცნობად, ხოლო ამითვე გულისხმა-ყავთ მოვანეთაგან დაწესებულთა წესი, თუ ვითარ იგინი განყენებულ და განშორებულ არიან ყოველთაგან აღძრვათა და განცხრომათა ამის სოფლისათა: |
წესსა | სინ.მრვლთ | რავდენნი ანგელოზთასა მას წესსა უმახლობელე იქმნენ, უმჯობჱს უფლისა მიერ თქმულისა მის ნეტარებისა იშუებდენ; |
წესსაცა | სინ.მრვლთ | ხოლო ესე ეროდია იყო, რომელი წესსაცა თჳსსა არა დაადგრა: რომელი-იგი ფილიპჱს ცოლი იყო და ჰეროდეს ეცოლა. |
წესსა | სინ.მრვლთ | ხოლო ესე იოვანე ექუსისა თჳსა რაჟამს იდვაღა მუცელსა შინა, წესსა მას შჯულისასა იზარდებოდა იგი, მოკითხვასა მას უფლისასა სარწმუნოებით ჰკრთოდა ყრმაჲ იგი, ჰკრთოდა უსრული ასოჲთა, ხოლო სრული სიხარულითა. |
წესისა | სინ.მრვლთ | ჴელ-თუმცა-ეწიფებოდა, გამო-მცა-უსწრო დღედ დროდმდე წესისა თჳსისა და იხილამცა დედაჲ უფლისა თჳსისაჲ მოსრული, არამედ იურვოდა იგი საპყრობილესა მას შინა მუცელსა და სიხარულით ჰკრთებოდა. |
წესი | სინ.მრვლთ | დაყენებულ იყო საშოჲ და სიგრძითა ჟამთაჲთა წარწყმედილ იყო წესი, რამეთუ იყო ელისაბეთ ბერწ. |
წესსა | სინ.მრვლთ | ჰხედავა, ვითარ-იგი წესსა მას ზედა სძლევს ღირსებით უკეთურებასა მას ეროდე მეფისასა! |
წესი | სინ.მრვლთ | იოვანე გლახაკ და უპოვარ, უქალაქო, უქუეყანო, უზმა და არა მჭამელ, ვითარ-იგი წესი აიძულებს, რომელსა-იგი შეუმოსიეს სტევისა აქლემისაჲ, |
წესსა | სინ.მრვლთ | ამას ზედა შეწუხნა ეროდე ფრიად, ვითარმცა ვინ თქუა: ჰბაძავს პილატეს, უფროჲს ხოლო სახესა პილატჱსსა, წინანდელ ყოფილისა მოთხრობა(სა) დაიბანს ჴელთა და წესსა მას ზედა საშჯელისასა მისცემს: ეგრეცა ესე შეჭუვნა, ხოლო ფიცისა მისთჳს და მეინაჴეთა მათთჳს აიძულა. |
წესი | სინ.მრვლთ | და ნუ ეძიებთ, ვითარ დაიტია, რამეთუ სადა ღმერთსა ჰნებავს, იძლევის ყოველივე ბუნებისა წესი, რამეთუ ინება და იქმნა, გარდამოჴდა და იჴსნა და თანა-მორბედ ყო ყოველივე ღმრთისა. |
წესსა | სინ.მრვლთ | მღდელნი – მისთჳს, რომელი-იგი წესსა მას ზედა მელქიზედეკისსა მღდელთ-მოძღუარ იქმნა; |
წესნი | სინ.მრვლთ | იძლევის ბუნებაჲ, იძლევიან წესნი სრბისანი, ოდეს-იგი ღმერთსა ჰნებავნ, რამეთუ არა ბუნებით იყო საქმჱ იგი, არამედ უფროჲს ბუნებისა საკჳრველებაჲ იგი: უქმ იქმნა ბუნებაჲ, არამედ იქმნა უფლისა იგი ნებაჲ. |
წესსა | სინ.მრვლთ | ხოლო მე ვჰრქუა მათ: ჰე, მოწამედ სიტყჳსა ამის შეუგინებელებასა მას ქალწულისასა ბეჭდად ვხადი, რამეთუ ესე ღმერთი არს და წესსა მას ბუნებისასა სძლევს. |
წესისა | სინ.მრვლთ | არა ბუნებაჲ ცვალა, არამედ წესისა მისებრ მელქიზედეკისა წყალობისათჳს ჴორცნი შეისხნა, სიტყუაჲ იგი ჴორციელ იქმნა და დაემკჳდრა კაცთა შორის. |
წესთა | სინ.მრვლთ | რაჲთა გულისჰხმა-ჰყო, არა ხოლო თუ წინაწარმეტყუელსა, არამედ წინაწარმეტყუელთა ზედა აქუს მას წესთა განგებაჲ. |
წესი | სინ.მრვლთ | მუცლითა იტჳრთა, ვითარცა არს წესი ჟამთა რიცხჳსაჲ, რამეთუ იშვა, ვითარცა არს შობაჲ ბუნებისაჲ ურცხჳნელად, უჴრწნელად, უვნებლად, ყრმა იქმნა და აღიზარდა და ჰასაკი მიიღო მამაკაცისაჲ, მკლავთა ზედა მიიქუა სჳმეონისთა და ანაჲსთა, წმიდისა მარიამისგან იტჳრთა; |
წესი | სინ.მრვლთ | უკუანაჲსკნელ შეემშია, ვითარცა არს ჭეშმარიტად წესი ამათ ჴორცთაჲ; |
წეს | სინ.მრვლთ | რამეთუ არსვე წეს ჟამსა მას მღდელთ-მოძღურებისა შენისასა გამოცხადებაჲ ჩუენი. |
წესი | სინ.მრვლთ | და მუნ წესი ორმეოცთა დღეთაჲ აღასრულეს მსგავსად შჯულისა ბრძანებისა და საჴმარი იგი მეტყებელთაჲ მათ უბრძანე მიცემად ჩემისა სფ˜ლისაგ˜ნ. |
წესისა | სინ.მრვლთ | და უკუეთუ ვისმე სწადის კითხვად, ვითარმედ რაჲსა წყლისაგან და არა სხჳსაგან წესისა მოეცემის მადლი იგი, საღმრთონი წიგნნი აიხუენ და ჰპოო, ვითარმედ დიდ და მთავარ არს წყალი და ოთხთა საჩინოთა მათ წესთა უმჯობჱს. |
წესით | სინ.მრვლთ | ვითარცა-იგი ნათლის-ღებისა შემდგომად უფალი გამოიცადებოდა ორმეოც დღე, არა თუ უწინარჱსცა მისა ძლევად ვერ ეძლო, არამედ ყოველივე წესით და შემდგომითი-შემდგომად ეგულებოდა ყოფად; |
წესით | რაბლე2 | ჯერ არს უწყებად, რომ ქვეყნიერებისა დასაბამ ჟამსა (შორით ვიწყებ, და თუ რომ ძველთა დრუიდთა წესით დავთვლით, უშტის-უშტი ღამისა უფრორე მეტი ხნისა წინათ მომხდარ ამბავსა ვყვები), |
წესზედ | რაბლე2 | მავანთა და მავანთ გუთნისთავად შესახელებული სარცხვინელი ებრიქებოდათ, ნამეტურ უგრძელდებოდათ, უმხნევდებოდათ, უბრეგვდებოდათ, უკლდევდებოდათ, უქველდებოდათ, ძველ წესზედ უმხედრდებოდათ, |
წესად | რაბლე2 | უფალ კარდინალთა მიერ უწმინდეს მამასთან ერთად შეყრილმა საბჭომ წესად დასდო, დღეში ერთგზისა მეტად ნაკურთხი წყალი არცვის მიეცესო. |
წესი | სინ.მრვლთ | მოსპო უკეთურებაჲ და განაგო წესი ღმრთეებისაჲ და შეამკვნა ნიჭნი იგი სულისა წმიდისანი ამის გამო, რამეთუ ცანი დღეს ჩუენთჳს ქუეყანა იქმნნეს. |
წესი | ბალ.B | რამეთუ არს ქალაქი და ესე წესი არს მუნ, რამეთუ უცხოსა კაცსა მეფე-ჰყოფენ წელიწადსა ერთსა გინა ნახევარსა. |
წესი | ბალ.B | და ყოველივე წესი სჯულისაჲ თჳთ აღიარა და იწყო ლოცვად და მარხვად. |
წესი | რაბლე2 | და განაძლიერე კვალად სიყვარული იგი, შეიცან აგრეთვე ყოველი წესი და რიგი ვარსკვლავთმრიცხველობისა, ოღონდ ასტროლოგიურსა მისნობასა და ლულიუსისა ხელოვნებასა გულსა ნუ დაჰყრი, რამეთუ მტკნარი სისულელეა და მიქარვაა. |
წესსა | სინ.მრვლთ | ჯუარმან კაცთა ბუნებაჲ ანგელოზთა წესსა მიაქცია და ყოვლისაგან ბოროტისა განაშოვრა და უჴრწნელსა ცხოვრებასა ღირს ყო. |
წესისა | ბალ.B | აწ რაჲ ძალ-გიც, შვილო ჩემო, ძაგებად სჯულისა ჩემისა და გმობად წესისა ჩემისა? |
წესნი | სინ.მრვლთ | ყოველი იგი გონებაჲ ჴორციელობისაჲ და შუებაჲ მოისპო და წესნი სიწმიდისანი დასხნა, უკეთურებაჲ სიძვისაჲ წარდევნა და სიწმიდით ქორწინებაჲ განგჳგო. |
წესნი | სინ.მრვლთ | რამეთუ დაესრულნეს ყოველნივე წესნი მათნი მოსლვითგან ქრისტჱსით და ვნებით და ჯ~რცმით; |
წესსა | ბალ.B | და იწყო სიტყუად ერისა მიმართ და ჰრქუა: ჩუენ ყოველნი ვიყვნეთ წესსა ზედა ჩუენსა და სჯულსა, ხოლო რომელსა ზედა ვდგათ და გამოგჳრჩევიეს, რამეთუ ძესა ამას ჩემსა სწადის, რაჲთა იყოს წესსა მას ზედა და სჯულსა მამათა ჩუენთასა, და ნუთუ-მე გუარმანცა მიზიდა!? |
წესი | ბალ.B | ხოლო მეფემან და ყოველმან ერმან განიზრახეს, რაჲთა შეუდგენ სჯულსა იოდასაფისსა და შეიწყნარონ წესი მისი. |
წესისამებრ | რაბლე2 | და მყისიერად აახლეს პანტაგრუელსა კაცი, მიიხმეს და აჯა ჰკადრეს, ეგება გამოაგო დახლართული საქმე ესე, წესისამებრ დაასკვნა უმცდარი დასასკვნელიო, |
წესსა | სინ.მრვლთ | ეკრძალე თავსა შენსა, კაცო, მათგან, რომელ-იგი მრავალ არიან მაცთურნი, – არამედ მას მოელოდეთ, რომელი-იგი ზეცათა შინა მამისა თანა ზის და ჩუენ შორის არს და თითოეულისა წესსა ჰხედავს და სიმტკიცესა სარწმუნოებისასა. |
წესითა | სინ.მრვლთ | ხოლო გეჴსენნედ თქუმულნიცა იგი მრავალ გზის ჩემ მიერ მარჯუენით მამისა ჯდომისა მისისათჳს ძისა, სარწმუნოებისა მისთჳს წესითა, რამეთუ თქუეს, ვითარმედ: „აღმაღლდა ცად და დაჯდა მარჯუენით მამისა“. |
წესი | სინ.მრვლთ | და მოწაფენი იგი, რომელ გარდამოვიდოდეს მიერ და წესი იგი მოძღურებისაჲ მის სარწმუნოებისაჲ ბრძანებად სცეს და სიტყუად აღმაღლებისა მისისათჳს. |
წესი | სინ.მრვლთ | ესე უწყით, რამეთუ წესი იგი სარწმუნოებისაჲ გასწავებს შენ, რაჲთა გრწმენეს „აღდგომილი მკუდრეთით მესამესა დღესა და რომელი-იგი აღმაღლდა ზეცად და დაჯდა მარჯუენით მამისა“. |
წესითა | რაბლე2 | უკეთუ პირობასა შევკრავთ, და მანდატური აგრერიგად მაღლა არ დაიჭერს ნიშანსა სასროლ მოედანსა, ანუ სასაგნოსა ზედა, ხოლო მწერალ-მწიგნობარი ფრჩხილთა მრგვლად დაკვნეტასა და მებრვე წესითა ბატისა ფრთისა ღრღნასა მოიშლის, |
წესცა | სინ.მრვლთ | ხოლო რაჟამს კაცებასა ამას ჩუენსა ღმრთეებითა თჳსითა განამდიდრებდა, ღრუბლითა აღამაღლებდა ჴორცთა ჩუენთა და წესცა იყო, რამეთუ ვიდრე ჩუენ თანა იყო, ძლიერებასა თჳსსა დაიმდაბლებდა, რაჲთა უძლურებასა ზედა დაემკჳდროს. |
წესისამებრ | რაბლე2 | წინაპირველად ყოველნი სარცხვინელნი საჭიროა ხუროთმოძღვრებრივი თანშეზომილებისა წესისამებრ, ანუ მალიგორად განალაგოს კაცმა, ესე იგი მოზრდილნი ძირში მოაყოლოს, შუათანანი ოდნავ ცერად შუაში გააყოლოს, მომცრონი კი ზევით მოაქციოს, |
წესი | სინ.მრვლთ | და თქუენ, მამანო და ძმანო, რომელნი მოშუერით და აღასრულეთ წესი იგი მეგობრისა მის თქუენისაჲ, მოგეცინ თქუენ უფალმან მოსაგებელი კეთილი, რამეთუ აღასრულეთ წესი იგი, რომელსა იტყჳს: გიხაროდენ მოხარულთა თანა და ტიროდეთ მტირალთა თანა. |
წესი | ბალ.C | რამეთუ არს ქალაქი და ესე წესი არს მუნ, რამეთუ უცხოსა კაცსა მეფე-ჰყოფენ წელიწადსა ერთსა გინა ნახევარსა. |
წესთა | სინ.მრვლთ | არა ფურცელთაგან ხეთაჲსა შექმნულ არს, რომელთა წარმავალი საჭმელი გამოაქუს, არამედ საღმრთოთაგან წესთა შემკულ არს, რომელსა სულიერი და წარუვალი საზრდელი აქუს; |
წესი | სინ.მრვლთ | – არამედ მისითა მით განაჩინა დროჲ იგი ჟამისაჲ მის და წესი თხრობისაჲ, რამეთუ თქუა: „ოდეს ძჱ კაცისაჲ მკუდრეთით აღდგესო“. |
წესისა | სინ.მრვლთ | რამეთუ თჳნიერ ჟამისა თხრობად სიტყუაჲ უწესო არს, და თჳნიერ წესისა კეთილი რაჲ-მე საქმედ უჟამო არს, და თჳნიერ კეთილისა სათნოებაჲ შეუძლებელ არს, ხოლო თჳნიერ სათნოებისა სრულებასა ვერვინ მისწუდეს. |
წესსა | სინ.მრვლთ | წესსა ზედა თჳსსა, ესე იგი არს: „ამაღლდა მზჱ“ – იშვეს ღმერთი ქალწულისაგან, „და მთოვარჱ დადგეს წესსა“ – ქალწული ქალწულადვე ეგოს. |
წესითა | რაბლე2 | იმჟამად კი პანტაგრუელი პანურგთან ერთად იქავ ბაღნარში სეირნობდა და პერიპატეტიკოსთა წესითა ფილოსოფოსობდა. |
წესი | ბალ.C | და ყოველივე წესი სჯულისაჲ თჳთ აღიარა და იწყო ლოცვად და მარხვად. |
წესისა | ბალ.C | აწ რაჲ ძალ-გიც, შვილო ჩემო, ძაგებად სჯულისა ჩემისა და გმობად წესისა ჩემისა? |
წესსაც | რაბლე2 | თანახმა ვარ, რარიგ წესსაც მთავაზობ, დუმილითა ვიპაექროთ, ნიშანთა მომარჯვებით, რამეთუ ისედაც გავუგებთ ერთმანეთსა და არცა ყურთ გავაყრუებინებთ ტაშსა და ვაშას ძახილსა, რაიცა აგრე უყვართ უსაქმურ სოფისტებსა, ოდეს სიტყვისა საბუთიანობასა მოიწონებენ ხოლმე. |
წესსა | ბალ.C | და იწყო სიტყუად ერისა მიმართ და ჰრქუა: ჩუენ ყოველნი ვიყვნეთ წესსა ზედა ჩუენსა და სჯულსა, ხოლო რომელსა ზედა ვდგათ და გამოგჳრჩევიეს, რამეთუ ძესა ამას ჩემსა სწადის, რაჲთა იყოს წესსა მას ზედა და სჯულსა მამათა ჩუენთასა, და ნუთუ-მე გუარმანცა მიზიდა!? |
წესი | ბალ.C | ხოლო მეფემან და ყოველმან ერმან განიზრახეს, რაჲთა შეუდგენ სჯულსა იოდასაფისსა და შეიწყნარონ წესი მისი. |
წესი | ბალ.D | რამეთუ არს ქალაქი და ესე წესი არს მუნ, რამეთუ უცხოსა კაცსა მეფე-ჰყოფენ წელიწადსა ერთსა გინა ნახევარსა. |
წესი | რაბლე2 | რათამც დავრწმუნებულიყავ, მართლა ეწერა თუ არ ეწერა ქაღალდსა რამე, ავდექ და ზოგ-ზოგი ხერხი მოვიმარჯვე მესერე ფრანჩესკო დი ნიანტოსი, ტოსკანელისა, რომელმან მრავალი წესი აღწერა იდუმალანბანისა კითხვისა, |
წესი | ბალ.D | და ყოველივე წესი სჯულისაჲ თჳთ აღიარა და იწყო ლოცვად და მარხვად. |
წესია | რაბლე2 | რაიცა ომიანობისა წესია, ისა ვქანთ: Qui potest capere cariat. |
წესისა | ბალ.D | აწ რაჲ ძალ-გიც, შვილო ჩემო, ძაგებად სჯულისა ჩემისა და გმობად წესისა ჩემისა? |
წესსა | ბალ.D | და იწყო სიტყუად ერისა მიმართ და ჰრქუა: ჩუენ ყოველნი ვიყვნეთ წესსა ზედა ჩუენსა და სჯულსა, ხოლო რომელსა ზედა ვდგათ და გამოგჳრჩევიეს, რამეთუ ძესა ამას ჩემსა სწადის, რაჲთა იყოს წესსა მას ზედა სჯულსა მამათა ჩუენთასა, და ნუთუ-მე გუარმანცა მიიზიდა!? |
წესი | ბალ.D | ხოლო მეფემან და ყოველმან ერმან განიზრახეს, რაჲთა შეუდგენ სჯულსა იოდასაფისსა და შეიწყნარონ წესი მისი. |
წესზედ | რაბლე2 | მიდი ერთი, ძველებურსა წესზედ დაუშვი ეგ შენი ანძა, ჩახვდნენ, რა ვაჟკაციცა ხარ, და არცა ჩვენ ჩამოგრჩებით, მარტო მეცა კარგა ბლომად გავჟუჟავ. არა, დავაკლებ! |
წესი | ბალ.E | რამეთუ არს ქალაქი და ესე წესი არს მუნ, რამეთუ უცხოსა კაცსა მეფე-ჰყოფენ წელიწადსა ერთსა გინა ნახევარსა. |
წესი | ბალ.J | რამეთუ არს ქალაქი და ესე წესი არს მუნ, რამეთუ უცხოსა კაცსა მეფე-ჰყოფენ წელიწადსა ერთსა. |
წესი | ბალ.J | და ყოველივე წესი სჯულისაჲ აღიარა და იწყო მარხვად და ლოცვად. |
წესისა | ბალ.J | აწ რაჲ ძალ-გიც, შვილო ჩემო, ძაგებად სჯულისა ჩემისა და გმობად წესისა ჩემისა? |
წესი | ბალ.E | და ყოველივე წესი სჯულისაჲ თჳთ აღიარა და იწყო ლოცვად და მარხვად. |
წესისა | ბალ.E | აწ რაჲ ძალ-გიც, შვილო ჩემო, ძაგებად სჯულისა ჩემისა და გმობად წესისა ჩემისა? |
წესსა | ბალ.J | და იწყო სიტყუად ერისა მიმართ და ჰრქუა: ჩუენ ყოველნი ვიყვნეთ წესსა ზედა ჩუენსა და სჯულსა, ხოლო რომელსა ზედა ვდგათ და გამოგჳრჩევიეს, ხოლო ძესა ამას ჩემსა სწადის, რაჲთა იყოს წესსა ზედა და სჯულსა მამათა ჩუენთასა, და ნუთუ-მე გუარმანცა მიზიდა!? |
წესი | ბალ.J | ხოლო მეფემან და ყოველმან ერმან მისმან განიზრახეს, რაჲთა შეუდგენ სჯულსა იოდასაფისსა და შეიწყნარონ წესი მისი. |
წესთა | კლარჯ. | საყუარელნო, საღმრთონი წიგნნი აღმოიკითხენ და ჰპოვო, ვითარმედ დიდ მთავარ არს წყალი და ოთხთა მათ საჩინოთა წესთა უმჯობჱს. |
წესსა | ბალ.E | და იწყო სიტყუად ერისა მიმართ და ჰრქუა: ჩუენ ყოველნი ვიყვნეთ წესსა ზედა ჩუენსა და სჯულსა, ხოლო რომელსა ზედა ვდგათ და გამოგჳრჩევიეს, ხოლო ძესა ამას ჩემსა სწადის, რაჲთა იყოს წესსა მას ზედა სჯულსა მამათა ჩუენთასა, და ნუთუ-მე გუარმანცა მიიზიდა!? |
წესი | ბალ.E | ხოლო მეფემან და ყოველმან ერმან განიზრახეს, რაჲთა შეუდგენ სჯულსა იოდასაფისსა და შეიწყნარონ წესი მისი. |
წესი | კლარჯ. | და ვიდრე ამას ვიტყოდეთ, მწუხრისა იგი მსახურებისა წესი მოიწია. |
წესსა | კლარჯ. | წესსა მას სანთლისასა ნათელ ერქუმის, დაღათუ სანთელისა ნათელი ნათელ არს, არამედ არა სწორ არს ბუნებისა მის ნათელსა. |
წესისა | კლარჯ. | და რომელ არა აქუნდა წესისა მისგან ბუნებისა, მოჰმადლა მეუფემან უხუად მოწაფეთა მათ. |
წესსა | კლარჯ. | ჵ ახალნი მადლნი და ნიჭნი, რომელ ყოვლისა გონებისა სიტყჳსა უმეტჱს არიან, იხილე, ვითარ ბუნებისასა მას წესსა დაჰფარავს კაცთმოყუარებაჲ იგი. |
წესი | კლარჯ. | საცნაურად ყოველთა ყავთ სამეოცდაათთა მათ მოწაფეთაჲ წესი და სარწმუნოებაჲ, ჭეშმარიტებით ესე შეიწყნარეთ, რამეთუ მოციქულიცა პავლე მიწერით ამათთჳს იტყოდა, |
წესთა | კლარჯ. | არა ფურცელთაგან ხეთაჲსა შექმნულ არს, რომელსა წარმავალი საჭმელი გამოაქუს, არამედ საღმრთოთაგან წესთა შემკულ არს, რომელსა სულიერი და წარუვალი საზრდელი გამოქუს. |
წესი | კლარჯ. | არამედ მისითა მით განაჩინა დროჲ იგი ჟამისაჲ მის და წესი თხრობისაჲ, რამეთუ თქუა: „ოდეს ძჱ კაცისაჲ მკუდრეთით აღდგეს“, რომლისათჳს სხუასა ადგილსა იტყჳს, |
წესისა | კლარჯ. | ხოლო თჳნიერ ჟამისა თხრობაჲ სიტყჳსაჲ უწესო არს და თჳნიერ წესისა კეთილი რაჲმე უჟამო არს და თჳნიერ კეთილისა სათნოებაჲ შეუძლებელ არს, ხოლო თჳნიერ სათნოებისა სრულებასა ვერ მიიწიოს. |
წესცა | კლარჯ. | ხოლო რაჟამს კაცებასა ამას ჩუენსა ღმრთეებითა თჳსთა განამდიდრებდა, ღრუბლითა მაღლითა აღამაღლებდა ჴორცთა ჩუენთა და წესცა იყო, რამეთუ ჩუენ თანა იყო, ძლიერებისათჳს დაიმდაბლებდა, რაჲთა უძლურებასა ზედა დაემკჳდროს. |
წესთა | კლარჯ. | და აღიზახეს და ადიდეს წესთა მათ აღსლვაჲ იგი მისი და ჰკითხეს გუნდთა მათ მაღლისათა სწავლისათჳს, ვითარმედ: „ვინ არს ესე მეუფჱ დიდებისაჲ“, |
წეს | კლარჯ. | ხოლო უფალმან რაჲ ჰრქუა მას: „მომიშუშე აწ, რამეთუ ესე წეს არს ჩემდა აღსრულებად ყოვლისა მის სამართალისა ღმრთისაჲსა“, რამეთუ მერმე გამოვეცხადო სოფელსა, ვინაჲ ვარ მე. |
წესი | კლარჯ. | აწ შენ მავასხჱ მარჯუენჱ შენი, რაჲთა აღვასრულო ყოველი წესი. |
წეს | კლარჯ. | რამეთუ არა წეს არს შენდა წამებაჲ ჩემთჳს, რაჲთა არა ეგონოს სოფელსა, რეცა თუ მომადლებისა ჩემისათჳს სთქუ ესე. |
წეს | კლარჯ. | არამედ წეს არს მამისა ჩემისა მიერ წამებაჲ ჩემთჳს. |
წესსა | კლარჯ. | ვითარმე: „აღმაღლდა მზჱ და მთოვარჱ დადგა წესსა ზედა თჳსსა“, ესე იგი არს ამაღლდა მზჱ – იშვა ღმერთი ქალწულისაგან და მთოვარჱ დადგა წესსა ზედა თჳსსა, ვითარმედ ქალწული ქალწულადვე ეგოს. |
წესით | კლარჯ. | არამედ პირველისაგანვე წესით და საზღვრით იყო ყოველივე. |
წესი | კლარჯ. | არა თუ წესი ცვალა, არამედ საქმეთა მისთა აღჳრასხნა. |
წესი | კლარჯ. | ესე არს წესი ტრფიალთაჲ. არა ელიედ ჟამთა, არამედ უსწრიედ აღნათქუემსა ნებისათჳს. |
წესი | კლარჯ. | დაყენებული იყო საშოჲ და სიგრძითა ჟამთაჲთა წარწყმედულ იყო წესი, რამეთუ იყო ელისაბეთ ბერწ. |
წეს | კლარჯ. | უკუეთუ შობისა ქადაგებაჲ გინდეს, წეს არს ყოველთაჲ მოჴსენებაჲ მოძმეთაჲ და შეკრებაჲ დღესასწაულსა. |
წესი | კლარჯ. | მოწაფენი, რომელ გარდამოვიდეს მიერ და წესი იგი მოძღურებისაჲ მის სარწმუნოვებისაჲ ბრძანება-სცეს და სიტყუად აღმაღლებისა მისთჳს. |
წესი | კლარჯ. | ესე უწყი, რამეთუ წესი იგი სარწმუნოვებისაჲ გასწავებს შენ, რაჲთა გრწმენეს აღდგომილი მკუდრეთით მესამესა დღესა და რომელ-იგი ამაღლდა ზეცად და დაჯდა მარჯუენით მამისა. |
წესითა | კლარჯ. | ხოლო გეჴსენედ თქუმულნიცა იგი მრავალგზის ჩემ მიერ მარჯუენით მამისა ჯდომისა მისთჳს ძისა, სარწმუნოებისა მისთჳს წესითა, რამეთუ თქუეს, ვითარმედ: „ამაღლდა იგი ზეცად და დაჯდა მარჯუენით მამისა“. |
წესა | კლარჯ. | ეკრძალე თავსა შენსა, კაცო, მათგან, რომელნი-იგი მომავალ არიან მაცთურნი, არამედ მას მოელოდეთ, რომელ-იგი ზეცათა მამისა თანა ზის და ჩუენ შორის არს, რომელი თითოეულისა წესა ხადავს და სიმტკიცესა სარწმუნოებისასა. |
წეს | კლარჯ. | და უწყის, რაჟამს წეს არს აღსასრული. |
წესი | კლარჯ. | ჯუარი წესი არს კეთილისაჲ წარმართთათჳს და ყოვლისა სოფლისაჲ სიმტკიცჱ სიბრძნისაჲ და სიღრმე და სიმაღლჱ დაწყნარებისაჲ. |
წეს | კლარჯ. | და კურთხეულსა ამას დღესასწაულსა ჰმადლობდე მას დიდებულსა შინა ეკლესიასა, რამეთუ მისა წეს არს ყოველთავე თაყუანისცემაჲ. |
წესსა | კლარჯ. | ეგრეცა დაავიწყდა მარიამს თავი თჳსი სიხარულითა მით, ვითარცა დაავიწყდა მწუხარებასა მას და არა მსგავსად ჩუეულებისა ეგრე წარჴდა წესსა სიდაშნისასა. |
წეს | კლარჯ. | რამეთუ წინაჲსწარ ვნებისა იქადაგნეს ვნებანი იგი და წინაჲსწარ აღდგომისა მის იქადაგა აღდგომაჲ იგი, წეს არს, რაჲთა ამაღლებამდე იქადაგოს დღე იგი ამაღლებისაჲ. |
წესი | კლარჯ. | არამედ ვიცი წესი ჩემი, ხოლო სიხარულსა ამას გახარებ შენ: არამედ ვითარ-იგი შვე, არა ჩემისა მადლისაგან არს, „სული წმიდაჲ მოვიდეს შენ ზედა და ძალი მაღლისაჲ გფარვიდეს შენ“. |
წეს | კლარჯ. | და ჰქუეს მღდელთა მათ მირეან მეფესა: ჯერ და წეს არს აღმართებად საუფლოჲ ნიში ჯუარისაჲ. |
წესსა | კლარჯ. | და მიუტევენ მას და მუნვე წესსა წინაწარმეტყუელებისასა აღვასრულე იგი. |
წესთა | კლარჯ. | და სიტყუასა მოკლესა გაუწყებ თქუენ, რამეთუ ყოველთა წესთა ეკლესიისათა ოდესმე აჩემებს პავლჱ მამასა და ოდესმე ძესა და ოდესმე სულსა წმიდასა და იტყჳს: „დაადგინნა ღმერთმან პირველად მოციქულნი, მეორედ წინაწარმეტყუელნი და მესამედ მოძღუარნი“. |
წესსა | კლარჯ. | ხოლო სულისა წმიდისათჳს, ვითარცა-იგი თქუმულ არს, ვითარმედ: „ნუგეშინისმცემელი იგი სული წმიდაჲ“, და რამეთუ სარწმუნოებისა წესსა კეთილად საცნაურ არს და საბელიანოზისსა მას საცნაურსა ესე წარსდევნის. |
წესთა | მცხ.იგავ | შვილო, დაიმარხენ შჯულნი მამისა შენისანი და წესთა დედისა შენისათა ნუ განიშორებ. |
წესთა | მცხ.ივდ | და იყვნენ ჩუენგანნი ყოველნი წესთა შენთა ზედა. |
წესმან | მცხ.იობ | მაშინ სცნა, რამეთუ მშჳდობა არს სახლსა შენსა და წესმან საყოფლისა შენისამან არა ცოდოს. |
წესი | მცხ.იობ | წესი დაუდვა ბნელსა და ყოველი დასასრული მან გამოიკითხოს, ლოდი ბნელისაჲ და აჩრდილი სიკუდილისაჲ. |
წესი | მცხ.იობ | და დიოდიან დაძუელებად, დაწყჳდიან, ექმნენ მრავალთა ზედა კაცთა, და აჩრდილობდეს ღრუბელი ურიცხუთა ზედა კაცთა. ჟამი განუწესა პირუტყუთა და იციან საწოლისა წესი. ამას ყოველსა ზედა არა განუკჳრდებისა გონებასა შენსა, არცა დაგეგების გული შენი ჴორცთაგან შენთა? |
წესი | მცხ.იობ | ანუ შენ ზედა დავაწესე ნათელი განთიადისა, და მთიებმან იცნა თჳსი იგი წესი |
წესი | მცხ.მეფ3 | და სანოაგე იგი სოლომონისი და სასხდომელი მონათა მისთა და წესი მსახურთა და სამკაული მისი და მწდენი მისნი და საჭურისნი მისნი და შესაწირავნი მისნი, რომელსა შესწირვიდა სახლსა მას უფლისასა, და უკჳრდა. |
წესი | მცხ.იგავ | ოდეს-იგი დაუდვა ზღუასა წესი მისი, რათა არა გარდაჴდენ წყალნი ზედა პირსა მისსა. და ოდეს დაამტკიცებდა საფუძველთა ქუეყანისათა, |
წეს | მცხ.მეფ4 | და ჰრქუა ელისე გეეზის: არ წეს არს მაგისა ყოფად. და ჰრქუა გეეზი, სახურმან მისმან: ესე უწყი, რამეთუ შვილი არა უვის მაგას და ქმარი მაგისი მოხუცებულ არს. |
წესი | მცხ.იგავ | პირი თჳსი აღაღო კრძალულებით და წესი განუჩინა ენასა თჳსსა, |
წესი | მცხ.მეფ4 | და ეტყოდეს მეფესა მას ასურასტანისასა და ჰრქუეს: ნათესავნი იგი, რომელ მისცვალენ და სცენ ქალაქთა მათ სამარიასათა, არა იციან წესი ღმრთისა მის ქუეყანისა. მიუვლინებიან მათ უფალსა ლომნი და, აჰა, მოსრვენ მათ, რამეთუ არა იციან წესი მის ქუეყანისა ღმრთისა. |
წესი | მცხ.მეფ4 | და უბრძანა მეფემან ასურასტანისამან და ჰრქუა: მიიყვანეთ ერთი მღდელთაგანი წარტყუენილთა მაგათ, რათა მოვიდეს და დაემკჳდროს მუნ და უჩუენოს მათ წესი უფლისა და განანათლნეს იგინი სამართლითა ღმრთისა მის ქუეყანისათა. |
წესისა | მცხ.მეფ4 | და ეშინოდა უფლისაგან და მსახურებდეს ღმერთთა მათ თჳსთა მსგავსად წესისა მის ნათესავთა მათ, რომელნი ღმერთმან მოსპნა მიერ. |
წელსა | მცხ.მეფ4 | და დაიპყრა იგი მესამესა წელსა, წელსა მეექუსესა ეზეკიასასა. იგი წელი მეცხრე იყო იოსე მეფისა ისრაჱლისა, და გამოიღეს სამარია. |
წესსა | მცხ.ფსალმ | ფუცა უფალმან და არა შეინანოს: შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა. |
წესსა | მცხ.აბაკ | ამაღლდა მზე და მთოვარე დადგა წესსა ზედა მისსა. ნათლად სატყორცნი შენნი ვიდოდიან. ბრწყინვალებად ელვისა საჭურველი შენი. |
წესი | მცხ.დაბ | ჰრქუა უხუცესმან უმრწემესსა მას: მამაჲ ჩუენი მოხუცებულ არს და ქუეყანასა ზედა არა არს, ვინმცა შემოვიდა ჩუენდა, ვითარცა-იგი არს წესი, რათა მკჳდროან იქმნეს ყოვლისა ქუეყანისაჲ. |
წესისაგან | მცხ.დაბ | ხოლო აბრაჰამ და სარრა მოხუცებულ იყვნეს, გარდასრულ დღეთა. და მოკლებულ იყო სარრა წესისაგან დედათასაჲ. |
წესსა | მცხ.ლუკა | და იყო მღდელობასა მას მისსა, წესსა მას დღითი-დღედისა მისისა წინაშე ღმრთისა, |
წესისა | მცხ.მეფ4 | და ვიდრე დღენდელად დღედმდე ჰყოფენ იგინი მსგავსად წესისა მის მათისა და ეშინის უფლისაგან და ჰყოფენ მსგავსად სახისა მათისა და სამართლისა და შჯულისა და მცნებისა მის, რომელ ამცნო უფალმან ძეთა მათ იაკობისათა, რომელსა დასდვა სახელი ისრაჱლი. |
წესი | მცხ.რომ | ამისთჳს მისცნა იგინი ღმერთმან ვნებასა მას გინებისასა, რამეთუ დედათა მათთა გარდაცვალეს ბუნებისა იგი წესი არა-ბუნებად. |
წესი | მცხ.რომ | ეგრეთცა მამათა მათთა დაუტევეს ბუნებისა იგი წესი დედათაჲ, განჴურდეს გულის თქუმითა მათითა ურთიერთარს. მამანი მამათა თანა სარცხჳნელსა იქმოდეს, და კუალად-საგებელი იგი, რომელ ჯერ-არნ საცთურისა მათისაჲ, ურთიერთას მიიღიან. |
წესისა | მცხ.საქმ | იყო იკონიას შინა მსგავსად წესისა შესლვასა მათსა შესაკრებელსა ჰურიათასა და სიტყუად ესრეთ, ვიდრე რწმუნებადმდე ჰურიათა და წარმართთსა მრავალსა სიმრავლესა. |
წესითა | მცხ.პეტრ1 | არამედ დაფარული იგი გულისა კაცი, უხრწნელითა მით მშჳდისა მის და მყუდროჲსა სულისა წესითა, რომელ არს წინაშე ღმრთისა ფრიად პატიოსან. |
წეს | მცხ.ივდ | და განვიდის ღამედ და ღამედ ჴევსა მას ბეტულასასა და იბანებინ წყაროსა მას წყლისასა, ვითარცა წეს იყო ურიათა. |
წეს | მცხ.ეზრ2 | და პოვეს დაწერილი იგი სჯულსა მას შინა, რამეთუ იყო ბრძანებულ უფლისა ღმრთისა მიერ მოსესა, ვითარ წეს არს დამკჳდრებად ძეთა მათ ისრაჱლისათა დღესასწაულსა მას ტალავრობისასა მეშჳდისა მის თთჳსასა. |
წესთა | მცხ.ეზრ2 | დადგეს ზედა წესთა თჳსთა და იკითხვიდა ეზრა წიგნთა სჯულისა უფლისა ღმრთისათა და თაყუანი-სცა ყოველმან ერმან უფალსა ღმერთსა თჳსსა. |
წეს | მცხ.ეზრ2 | და წილ-ვიგდოთ მკჳდრობისათჳს ძელისა მისთჳს, რომელ მიუვლინა მღდელთა მათ და ლევიტელთა და ერმან მოიღენ სახლად უფლისა ღმრთისა ჩუენისა და სახლსა მამათა ჩუენთასა ჟამად და ჟამად და წლითი წლად, რომელი-იგი წეს იყოს, საგზებელად ზედა საკურთხეველსა შესაწირავთა უფლისა ღმრთისა ჩუენისათა, ვითარცა წერილ არს სჯულსა მოსესსა |
წესისა | მცხ.რომ | რამეთუ ვეტყჳ მადლითა ღმრთისაჲთა, რომელი მოცემულ არს ჩემდა ყოველსა მას, ვინცა-იგი არს თქუენ შორის: ნუ უფროჲს ბრძნობნ უმეტეს წესისა მის, არამედ ბრძნობდინ სიწმიდესა კაცად-კაცადი, ვითარცა ღმერთმან განუყო საზომითა მით სარწმუნოებისაჲთა. |
წესისა | მცხ.ეზრ3 | და პირველისაებრ წესისა შეწირეთ ზატიკი და განმზადეთ შესაწირავი იგი სიტყჳსაებრ უფლისა, ვითარცა-იგი უბრძანა ჴელითა მოსესითა. |
წესთა | მცხ.ეზრ3 | წესთა მათთაებრ და ტომთა მათთაებრ, მსგავსად მამათა მათთასა განწესებულად დგეს მღდელნი წინაშე კრებულისა და შესწირვიდეს უფალსა შესაწირავსა მას, ვითარცა წერილ არს წიგნსა მოსესსა. |
წესთა | მცხ.ეზრ3 | და მეკარენი იგი თჳთეულად კართა მათ იყუნენ განკრძალულ წესთა მათთაებრ, რამეთუ იგინიცა იყუნენ ძეთაგან ლევის, განიმზადნეს თავნი თჳსნი. |
წესი | მცხ.ესთ | ხოლო ესთერ არა უთხრა მეფესა სოფელი თჳსი, ვინა არს, რამეთუ ესრეთ ამცნო მარდოქეოს, რათა ეშინოდეს ღმრთისა და ჰყოფდეს ბრძანებასა მისსა, რომელი-იგი მოსეს მიერ ამცნო ისრაჱლთა, და ესთერ არა ცვალა წესი თჳსი. |
წესითა | მცხ.კორ1 | ხოლო თჳთოეული თჳსითა წესითა: პირველად ქრისტე და მერმე ქრისტესნი იგი მოსვლასა მას მისსა. |
წესთა | მცხ.კორ1 | ნუ სცთებით: განხრწნიან წესთა კეთილთა ზრახვანი ბოროტნი. |
წეს | მცხ.ეზრ3 | და ჰრქუეს მათ ზორაბაბელ და ისუ იოსედეკეანმან, სხუათა მათ მამათმთავართა ისრაჱლისათა: არა წეს არს ჩუენდა და თქუენდა შენებად სახლი უფლისა ღმრთისა ჩუენისა. |
წესისაჲთა | მცხ.კორ2 | ხოლო ჩუენ არა უსაზომოდ ვიქადოთ, არამედ საზომითა მით წესისაჲთა, რომელი-იგი განგჳყო ჩუენ ღმერთმან საზომითა მით მიწდომად ვიდრე თქუენდამდე. |
წესთა | მცხ.გალათ | ეგრეთცა ჩუენ, ვიდრე-იგი ყრმაღა ვიყვენით, წესთა მათ ქუეშე ამის სოფლისათა ვიყვენით დაკირთებულ. |
წესისა | მცხ.გალათ | ხოლო აწ იცანთ ღმერთი, უფროჲსღა გიცნნა თქუენ ღმერთმან, ვითარ მიიქცევით კუალად უძლურისა მის და გლახაკისა წესისა, რომელთაჲ კუალად ზემოჲთვე გნებავს მონებად? |
წესსა | მცხ.გალათ | და რაოდენნი წესსა ამას ზედა ეგნენ, მშჳდობაჲ მათ ზედა და წყალობაჲ და ისრაელსა ზედა ღმრთისასა. |
წესნი | მცხ.პეტრ2 | ხოლო მოიწიოს დღე იგი უფლისაჲ, ვითარცა მპარავი ღამისაჲ, რომელსა შინა ცანი მძაფრიად წარჴდენ და წესნი იგი დაიწუნენ და დაზულენ და ქუეყანაჲ და მას შინა საქმენი დაიწუნენ. |
წესნი | მცხ.ესთ | დაწესებად წესნი ესე საგალობელად, სიხარულად, გოდებისა წილ და გლოვისა ყოფად მეათოთხმეტე და მეათხუთმეტე დღე თთჳსა მის ადარისა. |
წესთაგან | მცხ.მსაჯ | ზეცით შეეწყვნეს მათ ვარსკულავნი, წესთაგან მათთა შეეწყვნეს სისარაჲს თანა. |
წესისა | მცხ.მსაჯ | და წარვიდეს ხუთნი იგი კაცნი და მიიწინეს ვიდრე ლესადმდე. და იხილეს ერი იგი დამკჳდრებული მას ზედა და მსხდომარე სასოებით მსგავსად წესისა მის სიდონელთაჲსა დაყუდებულად გულდებულად, და ვერ შემძლებელ იყუნეს თხრობად ვისამე სიტყჳსა, რამეთუ. შორს იყუნეს სიდონისაგან. და სიტყუაჲ არა დაედვა მათ ასურეთისა თანა. |
წესსა | მცხ.მეფ3 | და დავით მეფე დაბერდა და მიიწია წესსა ჟამთა თჳსთასა და შემოსიან იგი სამოსლითა და ვერ განტფის. |
წესისაებრ | მცხ.მეფ1 | და აღვიდის კაცი იგი დღითი დღე ქალაქით თჳსით არმათემით წესისაებრ თაყუანის-ცემად უფლისა ღმრთისა ძალთასა და მსხუერპლის შეწირვად სელომს შინა. და მუნ იყო ელი და ორნი იგი ძენი მისნი: ოფნი და ფინეზ, მღდელნი იგი უფლისანი. |
წესთა | მცხ.მეფ1 | და აღვიდა კაცი იგი ელკანა და ყოველი სახლი მისი შეწირვად მსხუერპლისა სელომსა შინა წესთა მათ ჩუეულებისა მათისათა აღნათქვემთა თჳსთა და ყოველთა ათეულთა ქუეყანისა მისისა შეწირვად, ხოლო ანნა არა აღვიდა მის თანა, რამეთუ ჰრქუა ქმარსა თჳსსა, ვითარმედ მე არა აღვიდე ვიდრე განყენებადმდე ყრმისა ამის ძუძუსაგან, და მაშინ წარვადგინო იგი წინაშე უფლისა და ჯდეს მუნ უკუნისამდე ჟამთა. |
წესისაებრ | მცხ.მეფ1 | და წარუდგინეს წინაშე უფლისა და დაკლა მამამან მისმან ზვარაკი იგი და შესწირეს მსხუერპლი უფლისა წესისაებრ პირველისა, რომელ შესწირიან წინაშე უფლისა და წარუდგინეს ყრმა იგი უფალსა, და რამეთუ დაიკლა ზვარაკი იგი ცხოვრებად ყრმისა მისთჳს. |
წესი | მცხ.მეფ1 | და არცა წესი იგი მღდელობისა, ხოლო წესი იგი შესაწირავთა მათ ერისა მღდელისაგან იყო შეწირვად. მაშინ მოვიდა ყრმა ერთი მღდელისა აღმოღებად ჴორცისა მის და ჴელთა მისთა აქუნდა ფუცხვი სამპირი. |
წესი | მცხ.მეფ1 | აწ შენ ისმინე მათი; აღთქმა დავდვა მათ შორის და უთხრა წესი და სამართალი სამეფო, რომელი მეფობდეს მაგათ ზედა. |
წესი | მცხ.მეფ1 | და რქუა მათ: ესე წესი არს მეფისა, რომელი მეფობდეს თქუენ ზედა: მიგიხუნეს შვილნი თქუენნი და ყვნეს მჴედრებად, რომელნიმე მეეტლედ და წინამცორვალად, |
წესსა | მცხ.ნეშტ2 | და აღმაღლდა სიგრძედ საქმე იგი ჴელითა და აღმართეს ტაძარი იგი უფლისაჲ წესსა ზედა თჳსსა და განამტკიცეს. |
წესსა | მცხ.ებრ | ვითარცა-იგი სხუასაცა ადგილსა იტყჳს: შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა. |
წესსა | მცხ.ებრ | და სახელ-ედვა ღმრთისა მიერ მღდელთმოძღუარ წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა. |
წესითა | მცხ.ებრ | ხოლო სრულთაჲ არს მტკიცე იგი საზრდელი, რომელთა წესითა მით გონებანი წურთილნი ჰქონედ განრჩევად კეთილისა და ბოროტისა. |
წესსა | მცხ.ებრ | სადა-იგი წინამორბედად ჩუენთჳს შევიდა იესუ, წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა მღდელთმოძღუარ იქმნა იგი უკუნისამდე. |
წესსა | მცხ.ებრ | რამეთუ, უკუეთუმცა განსრულებაჲ ლევიტელთაგან მღდელობისაჲ იყო, - რამეთუ ერი იგი მას ზედა შჯულ-დებულ არს, - რადღა საჴმარ იყო მერმე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა სხუაჲ აღდგინებად მღდელი და არა წესსა მას ზედა აჰრონისსა თქუმად? |
წესსა | მცხ.ებრ | რამეთუ ეწამების, ვითარმედ: შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა. |
წესი | მცხ.ებრ | და ესე უწყებითა სულისა წმიდისაჲთა, რამეთუ არღა გამოჩინებულ იყო წმიდათა იგი გზაჲ, არამედ პირველისა მისღა კარვისაჲ აქუნდა წესი. |
წესითა | მცხ.კოლ | ნუვინ თქუენ მძლე გექმნებინ, უნდეს თუ სიმდაბლითა და წესითა ანგელოზთაჲთა, რომელი-იგი არა იხილა, განიკითხვიდეს ამაოდ განლაღებული გონებითა მით ჴორცთა მისთაჲთა |
წესითა | მცხ.კოლ | რომელ-იგი არს, რეცა სიტყუაჲ რაჲმე აქუს სიბრძნისაჲ ნეფსითათა მით წესითა და სიმდაბლითა და ურიდებითა ჴორცთაჲთა, არა თუ პატივითა რაჲთმე განსაძღებელად ჴორცთა. |
წესსა | მცხ.ფილიპ | გარნა, რომელსა-ესე მივსწუეთით, მასვე ვზრახვიდეთ და მასვე წესსა ზედა ვეგნეთ. |
წეს | მცხ.სჯლ | არამედ უხუცესი იგი ნაწილი მის საძულელისასა მიეცენ შენდობით, მრჩობლი ყოვლისავე მისგან ფასისა მისისა, რაჲცა იყოს ჴელსა შინა მისსა. რამეთუ იგი არს დასაბამი შვილებისა მისისაჲ და მისდა წეს არს პირმშოებაჲ იგი. |
წესისაებრ | მცხ.დან | ხოლო მღდელნი შევიდეს ღამე წესისაებრ მათისა, შეჭამნეს ყოველნი და შესუეს. |
წეს | მცხ.ეზრ3 | და ამისგან წეს არს თქუენდა ცნობად, ვითარმედ უფლებენ თქუენ ზედა ცოლნი თქუენნი, რამეთუ ყოველსავე რასა იქმთ და შურებით, მიიღით და მისცით ცოლთა თქუენთა. |
წესსა | მცხ.ეზრ2 | ბეთბეგას და ანი, და ძმანი მისნი ყოველნივე წესსა ზედა თჳსსა. |
წესი | მცხ.ეზრ2 | შენ ხარ თავადი იგივე უფალი ღმერთი მხოლო, შენ შექმენ ცა და ცანი ცათანი და ყოველივე წესი მათი, ქუეყანასა, და რა არს ყოველი მას ზედა, ზღუაჲ და ყოველივე რა არს მას შინა. და შენ აცხოვნებ ყოველსა და შენ თაყუანის-გცემენ ერნი ზეცათანი, შენ გაქებენ ცანი ცათანი |
წესნი | მცხ.პეტრ2 | და ისწრაფდეთ მოსლვასა მას დღისა მის ღმრთისასა, რომელსა შინა ცანი მჴურვალენი დაიჴსნენ და წესნი დაიწუნენ და დადნენ. |
წესი | მცხ.მეფ1 | და ეტყოდა სამოველ ყოველსა მას ერსა მისსა და განაგო ყოველივე წესი საშარავანდო: და დაწერა წიგნი და დადვა წინაშე უფლისა; და განუჯმნა ყოველსა ერსა და წარვიდეს თჳთოეულად ადგილსა თჳსსა. |
წეს | მცხ.ეზრ1 | და ჰრქუა ანამესითა მათ: არა წეს არს თქუენდა ჭამად სიწმიდისა მისგან წმიდათასა, ვიდრემდის აღდგეს მღდელთმოძღუარი და განცხადებულად უჩუენოს, მის მიერ განათლდენ ყოველნი სრულიად. |
წესისაებრ | მცხ.ეზრ1 | და განამზადეს საზორველნი წესისაებრ თჳსისა. რამეთუ ეშინოდა ნათესავთაგან მის ქუეყანისათა, და შესწირეს საკუერთხი მეყსეულად უფლისა ღმრთისა მათისა: ერთი ცისკარს და ერთი მწუხრი. |
წეს | მცხ.ეზრ1 | და რქუა მათ ზორაბაბელ და ისუ იოსედეკიანმან და ნეშტთა მათ მფლობელთა მამამთავართა ისრაჱლისათა: არა წეს არს ჩუენდა და თქუენდა ერთბამად აღშენებად სახლი უფლისა ღმრთისა ჩუენისა. ჩუენ თჳთ აღვაშენოთ სახლი უფლისა ღმრთისა ისრაჱლისა, ვითარცა გჳბრძანა ჩუენ კჳროს, მეფემან სპარსთამან |
წესად | მცხ.გამ | ეკრძალენით და დაიცევით სიტყუაჲ ესე წესად შჯულიერად თქუენდა და ნაშობთა თქუენთა მიუკუნისამდე! |
წესად | მცხ.გამ | და შეკრიბეს იგი განთიად თჳთოეულმან წესად თავისა თჳსისა. ხოლო, რაჟამს დატფის მზე, დადნებოდა. |
წესისაებრ | მცხ.გამ | იხილე, ჰქმნე წესისაებრ ჩუენებულისა შენდა მთასა ზედა. |
წესსა | მცხ.რიცხ | და დაიბანაკონ ძეთა ისრაჱლისათა კაცად-კაცადმან წესსა ზედა თჳსსა და კაცმან მთავრობასა თჳსსა ზედა ძალითურთ მათით. |
წესისაგან | მცხ.მეფ2 | და მიავლინნა დავით და მოიყვანა დედაკაცი, და შევიდა მის თანა და დაისუენა. და იგი ოდენ დაბანილ იყო წესისაგან თჳსისა. |
წესისაებრ | მცხ.ეზრ3 | და მამათმთავარნი მსგავსად მამათმთავართა მათთასა მოვიდეს და შევიდეს ადგილსა მას ტაძრისა ღმრთისასა, რომელი იყო იერუსალჱმს, და აღუთქუეს აღთქმა, რათა აღემართოს ტაძარი იგი ადგილსავე თჳსსა, და წესისაებრ თჳსისა |
წესი | მცხ.იგავ | სიტყუათა ცრუთა, ამაოთა განმაშორე ჩემგან, სიმდიდრესა და უპოვარებასა ნუ მომცემ მე, არამედ აღწონით ყავ წესი, |
წესსა | მცხ.ებრ | ხოლო ესე - ფიცით მის მიერ, რომელმან-იგი ჰრქუა მას: ფუცა უფალმან და არა შეინანოს; შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა, - |
წესი | მცხ.ტობ | ამასცა აყუედრებდა მჴევალთაგანი მამისა მისისათა, რამეთუ მიცემულ იყო იგი შჳდთა ქმართა და ასმოდეოს, ბოროტი ეშმაკი, მოსრვიდა მათ ვიდრე შესულადმდე მათა მის თანა, ვითარცა არს წესი დედათა. და ჰრქუეს მათ: არა გიცნობიეს, რომელსა დაგიშთობიან ქმარნი, რამეთუ შჳდი ქმარი გესვა და ერთისა მათგანისა არა სახელ-გედვა შენ ცოლად, |
წესთა | მცხ.კოლ | ეკრძალენით, ნუ ვინმე იყოს წარმტყუენველ თქუენდა სიბრძნის მოყუარებითა და ცუდითა საცთურითა მოძღურებისა მისებრ კაცთაჲსა, წესთა მათებრ ამის სოფლისათა და არა ქრისტეს მიერ, |
წესთანი | მცხ.სიბრ | რამეთუ მან მომცა მე ყოფილთა ცნობა, შესაქმე სოფლისა, შეწევნანი წესთანი, დასაბამი და დასასრულამდე, |
წესი | ცხო.საბ | და შემდგომად მცირედთა ჟამთა დაისწავა დავითი და ყოველი წესი მონაზონებისაჲ. |
წესი | ცხო.ხარ | და სხუასა ადგილსა იტყჳს: ყოველნი ღმერთნი, რომელთა არა შექმნეს ცაჲ და ქუეყანაჲ, იგინი წარწყმდენ, რამეთუ დაბადებულისაგან არიან, გონებისა და მსახურ ღმრთისა, რომელმან შექმნა ყოველი, უკუეთუ მათ დაჰბადნეს ზესკნელნი და ქუესკნელნი და ესრჱთ უბადრუკნი იგი მოსწრაფე არიან, რაჲთამცა მათდა მიცვალეს დიდებაჲ იგი ღმრთისაჲ და წარწყმიდეს წესი იგი მათი, რომელი აქუნდა ანგელოზებრი და ღმრთისმსახურებაჲ, და ამისთჳსცა დამარხულ არიან სარჩელად საუკუნოდ. |
წესი | ცხო.საბ | იხილა რაჲ, წესი მონასტრისაჲ მის გარდაიცვალებოდა, რამეთუ ბერნიცა მრავალნი აღესრულნეს, გამოვიდა მიერ და წარვიდა აღმოსავალით უდაბნოსა მას ნეტარისა გერასიმისსა. |
წესისა | ცხო.ანტ | ხოლო გულსმოდგინებაჲ ყოველი აქუნდა მსგავსად წესისა მის, ვითარცა წრფელი დამკჳდრებულ სახლსა შინა თჳსსა. |
წესი | ცხო.საბ | რამეთუ იყო ნეტარისაჲ მის წესი ესე: მეათოთხმეტესა დღესა თუესა იანვარისასა განეშოვრის და წარვიდის დიდსა უდაბნოსა და მუნ აღასრულნის წმიდანი იგი დღენი მარხვათანი. |
წესსა | ცხო.საბ | და რაჲთა განისწავლნენ მონაზონებისა წესსა, იტყჳნ მარადის ნეტარი ესე, ვითარმედ: შეჰგავს მონაზონი მესენაკჱ, რაჲთა იყოს წრფელ და მოსწრაფე, მოღუაწე და სწავლულ, ბრძენ შემკულებითა და მოძღუარ და ნუ რაჲთამცა უნდა სწავლაჲ შემძლებელი, რაჲთამცა ყოველთა ასოთა გუამისათა აღჳრ-ასხნა და გონებაჲ შეჲკრიბა კრძალულად. |
წესითა | ცხო.საბ | და მეორედ მძლავრობის სახედ ანტიოქიისა საყდარი დაიპყრა, და წესითა ეკლესიისაჲთა გამუაძეს, კუალად მესამედ იქმნა ისაურიას სამშჭუალისათჳს, ზინონის მეფისა ბრძანებითა იგივე საყდარი დაიპყრა არაღირსმან მან, რამეთუ არა განჴსნილ იყო იგი, რომელ ყვეს მის ზედა შეჩუენებაჲ. |
წესსა | ცხო.საბ | ვითარ სამართლად და ღმრთისმსახურებით მამამან ჩუენმან საბა გულისხმა-ყო, რომელ-იგი შესძინეს უცხოჲ დიდებაჲ, მისგან განაშოვრნა იგინი და კათოლიკისა წმიდისა წესსა შეჰრთნა იგინი და შჯული ესე დადვა, რაჲთა შაბათსა კრებაჲ ღმრთით-ქმნულსა ეკლესიასა ყოდიან, ხოლო კჳრიაკესა წმიდისა ღმრთისმშობელისა ეკლესიასა, და რაჲთა მოუკლებელად შაბათი კჳრიაკედ ღამჱ განათიოდიან მწუხრითგან დილეულადმდჱ და ყოველთა დღესასწაულთა. |
წესსა | ცხო.საბ | გულსა მოუჴდა ამას მონაზონებაჲ წყალობითა ღმრთისაჲთა და მოვიდა ნეტარისა მის და მოიკუეცა და მონაზონებისა წესსა გულსმოდგინედ ისწავებდა. |
წესისა | ცხო.ხარ | და აწ მცირედ-მცირედ მოგჳყვანნა ჩუენ სიტყუამან თხრობად წესისა და ძალისა და საკჳრველებათა, რამეთუ წმიდაჲ იგი მარადის ზრახვიდა დაყუდებისათჳს და არა უნდა განშორებაჲ მისგან, ვინაჲთგან მიიწია დიდსა საზომსა სრულებისასა და იხილა ქუაბი დამოკიდებულსა არა ფრიად განშორებულად მონასტრისაგან, რომელსა ვიდრე აქამომდე უწოდიან ქუაბი დამოკიდებული წმიდისა ხარიტონისი, რამეთუ ვერვინ შემძლებელ არს აღსლვად მიერ თჳნიერ კიბისა, და იხილა, რამეთუ კეთილ არს მისა ყოფაჲ მას შინა. |
წესი | ცხო.საბ | რომელი უმაღლჱს არს ყოველთა უდაბნოთა ბორცჳ, აღმოსავალით კერძო შჱნებული გოდოლი ევდოკიაჲს მიერ ნეტარისა, რომელი მესმა მე წერილსა შინა ნეტარისა დიდისა ევთჳმის თქმული, გარდაცვალეს ვიეთმე მონაზონთა წესი თჳსი და იტყოდეს დიოსკორჱსსა და ევტჳქისსა მანკიერებით, რამეთუ აქუნდა მათ ერთგულებაჲ. |
წესსა | ცხო.ეფთ | და არა უნებნ მას სიმრავლჱ საჭმელთაჲ და არცა უყუარნ მას ცუდად-დიდებაჲ, და არცა პირი მისი დადუმდებოდა გალობასა ღმრთისასა, არამედ აღასრულებდა ყოველსა წესსა ეკლესიისასა და იტყჳნ ფსალმონთა ჟამისათა თჳნიერ გონებისა მიმოტაცებისა, და შიშითა და ძრწოლითა სულისაჲთა ჰმსახურებდა ღმერთსა და იტყჳნ, ვითარმედ: არა ჯერ-არს ჩუენდა ეკლესიასა შინა სიცილი, გინა ზრახვაჲ გარეწარისა სიტყჳსაჲ უფროჲსღა ჟამსა ფსალმონებისასა, არამედ გჳღირს ჩუენ, რაჲთა შევიდეთ ეკლესიად გულისსიტყჳთა მდაბლითა, ვითარცა კაცნი, რომელნი დგანედ წინაშე მეუფისა ღმრთისა და მას ზრახვედ. |
წესისა | ცხო.ეფთ | უწყოდე, რამეთუ ესე უშუერება არს მონაზონისა, უკეთუ ზრახვიდეს, გინათუ იძრვოდის თჳნიერ წესისა, გინათუ კადნიერებაჲ ვის თანამე ჰქონდის, რამეთუ კადნიერებაჲ ფრიად ბოროტ არს და მშობელი არს ყოველთა ვნებათაჲ. |
წესი | ცხო.საბ | და წესი მონაზონებისაჲ სამართლად გაჰმართეს და მრავალნი ღმრთისმსახურებასა მოაქცივნეს. |
წესი | ცხო.საბ | არამედ, ვითარცა წინა მოჴსენებულ არს ნეტარი საბა, სამგზის სანატრელმან პეტრე ვითარცა დაყო სამი წელი საყდარსა თჳსსა, იგივე წესი იპყრა, ვითარცა მისსა წინა აღსრულებულთა მთავარეპისკოპოსთა. |
წესი | ცხო.საბ | ხოლო მოხუცებულმან ღმრთისა მიერ ჰრქუა მათ: აქა არა არს წესი, რაჲთამცა უწუერული გინა საჭურისი იყოფოდა. |
წესსა | ცხო.საბ | და მისცნა იგინი ნეტარსა თეოდოსის და ესენი მცირედთა ჟამთა ისწავებდეს წესსა მონაზონებისასა და ევედრნეს მთავარეპისკოპოსსა, რაჲთამცა მისცა მათ ადგილი კეთილი თჳსისაგან. |
წესსა | ცხო.საბ | ხოლო ნეტარი ესე ვითარცა თჳსსა სენაკსა შევიდა და დაწვა გოდოლსა მას თჳსსა, მოუწოდა მამათა ლავრისათა თჳსა თავსა დეკემბერისასა და მისცა მათ მამასახლისი ვინმე, ბჳრიტელი ნათესავით, რომელსა სახელი ერქუა მელიტონ, და ამცნო მას და ჰრქუა: იხილე, ვითარ მიითუალავ წესსა მონასტერთასა, და უქცეველად დაიმარხე. |
წესთა | ცხო.იოვ.ურ | მაშინ ბრძანა დაცადებაჲ მტერობაჲ ბერძენთა თანა და ბრძანა გამოცხადებად შჯულისა და ყოველთა წესთა ქრისტეანეთაჲსა და სიხარულსა მათსა და სამსახურებელთა მათთა უშიშად და უფარველად. |
წესსა | ცხო.კჳი | მათ ჟამთა შინა მონასტერნი მამათა ჩუენთანი – წმიდისა ევთჳმისი და თეოკტისტჱსი ერთსა ზედა წესსა განაგებდეს მარხვასა ზედა და საზრდელსა, ვითარცა გუამი ერთი, ვითარ-იგი დაემცნო მამათა და წმიდასა ევთჳმის. |
წესი | ცხო.ანტ | ამისთჳს წინაწარმეტყუელი, რომელი მოივლინა უფლისა მიერ, აბრალებს და ეტყჳს: ესევითართა მათ ვაჲ, რომელნი ასუმენ მოყუასსა თჳსსა აღთქუეფულსა მრღჳესა, რამეთუ ესევითარნი საქმენი და ზრახვანი გარე-მიქცევა არიან მათა, რომელნი სათნოებისა გზასა ვლენან, ხოლო უფალი თავადი თავით თჳსით დააბრკოლებს ეშმაკთა სიტყუად, დაღათუ ჭეშმარიტსა იტყოდის, „შენ ხარ ძეჲ ღმრთისაჲ“, და-ვე-აბრკოლნა იგინი: და სიტყუად არა უტევნა, ნუუკუე ჭეშმარიტსა თანა თჳსიცა იგი სიბოროტჱ დასთესონ და ჩუენცა განგუსწავლნენ, რაჲთა არა ესევითართა სიტყუათა ვერჩდეთ, დაღაცათუ ჭეშმარიტ საგონებელ იყვნენ, რამეთუ უშუერებაცა არს, რომელთა გუქონან ჩუენ წიგნნი და მაცხოვრისა ჩუენისაგან აზნაურებაჲ, ვითარმცა ვისწავებდით ჩუენ ეშმაკისაგან, რომელმან-იგი არა დაიმარხა თჳსი წესი, არამედ სხუაჲ სხუად ზრახა! |
წესნი | ცხო.ეფრ | ეჰა, ურაჰაო, ქალაქო წმიდაო და სავსეო სიწმიდითა და გონიერებითა და გულისხმისყოფითა და მეცნიერებითა, რომელსა შეგიმტკიცებიეს წესნი თჳსნი სარწმუნოებითა მართლითა და საჭურველითა სარწმუნოებისაჲთა, რამეთუ განდიდნა გჳრგჳნი შენი სიყუარულითა და ძალითა ქრისტჱს უფლისა ჩუენისაჲთა. |
წესისაებრ | ცხო.კჳი | მაშინ გამოვეთხოენით ბერისაგან და მივედით ქუაბად და ვჰრეკეთ წესისაებრ მონაზონთა მარტოდმყოფთა, და არარაჲ ვინ მოგჳგო სიტყუაჲ. |
წესისაებრ | ცხო.სტე | ხოლო ჟამი იგი იყო ზატიკობისაჲ, და კარნი სენაკებისა მათისანი განღებით იყვნეს წესისაებრ მათისა ახუსებისათჳს ჩუეულებისაებრ მათისა, და სხდეს სენაკებთა თჳსთა. |
წესისა | ცხო.სტე | და მას ღამესა ჰმსახურეს უფალსა წესისა მათისაებრ და დაწვეს და დაიძინეს. |
წესი | ცხო.ანტ | და თუმცა ვინმე იხილა მონასტრები იგი და ესევითართა მონაზონთა წესი, ჴმა-მცა-ყო და თქუა: ვითარ კეთილ არიან სახლნი შენნი, იაკობ, და კარავნი შენნი, ისრაჱლ, ვითარცა ღელენი საგრილნი და ვითარცა სამოთხენი მდინარეთა ზედა და ვითარცა კარავი, რომელი აჰმართა უფალმან, და ვითარცა ნაძჳ წყლის-კიდეთა. |
წესისაებრ | ცხო.სჳი | და აღიღეს ორთა მათ ერისგანთა თჳნიერ დაბანისა და თჳნიერ ჟამობისა წესისაებრ და მიიღეს იგი უცხოთა სამარესა და დაჰმარხეს იგი მას შინა. |
წესისაგან | ცხო.თევ | და სალმობისა მის სიფიცხლემან ვერ შეაჩუენა გული მისი და ვერცა დააბრკოლა წესისაგან ლოცვათა მისთაჲსა. |
წესი | ცხო.გერ | ესე წესი დაუდვა წმიდამან, რაჲთა სენაკები მათი იყოს ღებულად. |
წეს | ცხო.ბარ | და იყო იგი, რომლისათჳსცა წეს და კანონ მონაზონთა ცხორებისა, და არნ იგი მარადის მეძიებელ უმაღლჱსთა საქმეთა, და უბიწოდ და შეუმწინკულეველად იპყრობნ იგი სულსა თჳსსა ყოველსავე ჟამსა. |
წესი | ცხო.ბარ | ამის უკუე ჯერისათჳს ქორწინებისა იგი წესი არა ინება მან, არამედ მოღუაწეთა ცხორებაჲ აღირჩია. |
წესსა | ცხო.ბარ | ამისთჳსცა ყოველივე დაუტევა მან და ერთსა მონასტერსა შინა მამულისა ქუეყანისასა მონაზონ იქმნა იგი და ყოველსავე საღმრთოისა მის მოქალაქობისა წესსა მოსწრაფედ აღმასრულებელ იყო მარხვითა და მღჳძარებითა და ჴმელსა ქუეყანასა მარადის წოლითა, ლოცვითა და ფსალმონებითა; |
წესი | მც.სჯ.კან.A | წესი და განგებაჲ და რჩულისკანონი მეექუსისა კრებისაჲ ას სამეოცდარვათა წმიდათა მამათაჲ, რომელნი შეკრბეს კოსტანტინეპოლეს, ახალსა ჰრომსა, კოსტანტინე ღმრთისმსახურისა მეფისა ზე, ძისწულისა ძისა ჰერაკლე მეფისა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | და ვითარცა წმიდანი იგი და უბიწონი ჴორცნი განღმრთობითა არა განილინეს, არამედ თჳსსა წესსა და ბუნებასა ეგნეს, ეგრეთვე კაცობრივი ნებაჲ მისი შეერთებითა ღმრთეებისაჲთა არა განილია, არცა განქარდა, არამედ უფროჲსად განემტკიცა, |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ვითარცა იტყჳს ღმერთშემოსილი ლეონ განცხადებულად, ვითარმედ: „თითოეული ბუნებაჲ მისი იქმს წესსა თჳსსა ზიარებითა მეორისაჲთა“. |
წესთა | მც.სჯ.კან.A | ამისთჳს ნებითა ღმრთისაჲთა და ჯერჩინებითა ღმრთისმსახურისა მეფისაჲთა კუალად განვაახლებთ და დავამტკიცებთ წესთა და კანონთა, რომელნი დასხნეს წმიდათა მოციქულთა და საღმრთოთა მათ დიდებულთა კრებათა და ესრეთ ვიტყჳთ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | თავი მეორე. წესი კეთილ არს ყოვლისავე, რომელი იწყებდეს სიტყუასა გინა საქმესა, რაჲთა ღმრთისაგან იწყოს და ღმრთისა აღასრულოს, ვითარცა ღმრთისმეტყუელი გრიგოლ იტყჳს, ვითარმედ: „დასაბამ და დასასრულ ყოვლისა საქმისა და სიტყჳსა შენისა ღმერთი იყავნ“. |
წესნიცა | მც.სჯ.კან.A | რაჲთა ვითარცა ზემოწერილ არს შეურყეველად დამარხვაჲ მართლისა მის სარწმუნოებისაჲ, რომელი ქადაგეს წმიდათა მოციქულთა და გუასწავეს ღმერთშემოსილთა მამათა, ეგრეთვე წესნიცა და კანონნი მათ შორის განწესებულნი მტკიცემცა არიან და შეურყეველ. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | რაჲთა ყოველი უწესობაჲ, რომელი გარდასრულთა ამათ წვალებისა წელთა შემოჴდა მღდელობისა წესსა ზედა, განემართოს და ღირსებით იქცეოდინ, რომელნი ჴელ-ჰყოფენ მსახურებად უსისხლოსა მას და ყოვლისა სოფლისა საჴსარსა და განმაცხოველებელსა დიდებულსა მსხუერპლსა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ვითარმედ: „რომელი შემდგომად ნათლისღებისა ორსა ქორწინებასა მოსრულ იყოს ანუ ხარჭი დაესუას, არა ჴელ-ეწიფების ებისკოპოსობისა, ანუ ხუცობისა, ანუ დიაკონობისა და მღდელობისა წესსა მოსლვად; |
წესისაებრ | მც.სჯ.კან.A | და მერმე დიაკონობისა და ხუცობისაჲ და იყვნენ მეუღლეთა თჳსთა თანა წესიერად და შიშითა ღმრთისაჲთა ზემოწერილისა მის წესისაებრ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ესე წესი და კანონი იყავნ მღდელთათჳს და დიაკონთა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელიცა ამას წესსა გარდაჰჴდეს, აღიჴოცენ მღდელობისაგან. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ამას უკუე წესსა ჩუენცა დავამტკიცებთ და ვიტყჳთ, რაჲთა არა ჴელ-ეწიფებოდის კერძოდიაკონსა, ანუ დიაკონსა, ანუ ხუცესსა, ვინაჲთგან კურთხევაჲ მღდელობისაჲ მიიღოს, ქორწინებისა წესსა შესლვად. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ეგრეთვე სხუანი ყოველნი ხარისხნი სამღდელოთა პატივთანი: უმდაბლესი უმაღლესისა ზედაჲთ ყოფად ნუ ეძიებნ, არამედ თჳთეული თჳსსა წესსა და საზომსა დასჯერებოდენ. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | თ. ვითარცა პირველთა მამათა ჩუენთა განუწესებიეს, ჩუენცა მასვე წესსა დავამტკიცებთ, რაჲთა ყოველთავე საკათალიკოზოთა წლითი-წლად კრებაჲ იქმნებოდის ებისკოპოსთაჲ, |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ესე უკუე წესი პირველთა კრებათა მიერ განწესებულ არს, რაჲთა წელიწადსა შინა ორგზის იქმნებოდის კრებაჲ. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | და არა ჯერ-არს მღდელთმოძღურობისა წესსა შინა ბიწისა დატეობაჲ. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | და კუალად ამისთჳსცა, ვითარცა იტყჳს წმიდაჲ ბასილი, ვითარმედ: „ერისკაცი თუ შთავარდეს ცოდვასა, განეყენების წმიდისა ზიარებისაგან ჟამსა განწესებულსა და აღასრულოს რაჲ ჟამი იგი სინანულისაჲ, კუალად თჳსსავე წესსა მოვალს მორწმუნეთა თანა ზიარებად“. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო უკუეთუ ვინმე შეურაცხ-ყოს წესი ესე და ენებოს მეუღლისა თანა-ყოფად, ესევითარი-იგი ებისკოპოსობისაგან აღიჴოცენ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | რაჲთა მოციქულთაგანცა თქმული და პირველითგან დამტკიცებული წესი ჩუენცა დავიმარხოთ და უწყოდით, ვითარმედ ყოველსა საქმესა ჟამი უჩნს. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | იე. წმიდათა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩუენთა მიერ განჩინებული წესი ამასცა ზედა მტკიცე იყავნ, რაჲთა ხუცესი უწინარეს ოცდაათისა წლისა არა იკურთხოს, დაღაცათუ ფრიად ღირსი იყოს, |
წესი | მც.სჯ.კან.A | რამეთუ წმიდათა მოციქულთა ბრძანებითა უფლისაჲთა ესრეთ განაწესეს, რაჲთა ორმეოც დღე იყოს წესი მარხვათაჲ და აღესრულების რიცხჳ იგი ორმეოცთა დღეთაჲ პარასკევსა ბზობისასა. |
წეს | მც.სჯ.კან.A | გარნა არა წეს არს შაბათსა ანუ კჳრიაკესა მარხვაჲ, თჳნიორ ხოლო დიდისა შაბათისა, რამეთუ შაბათი იკურთხა, რამეთუ მაშინ განისუენა ღმერთმან საქმეთა მისთაგან, ხოლო კჳრიაკე წმიდა იქმნა აღდგომისათჳს უფლისა. |
წეს | მც.სჯ.კან.A | ხოლო ჩუენ სამეუფოსა გზასა სლვაჲ თანა-გუაც და ვითარცა ზემო ვთქუთ, თუ არა წეს არს შაბათსა და კჳრიაკესა მარხვაჲ, არამედ ჯერ-არს ჟამსა სამხრისასა პირის ჴსნაჲ ჭამადითა სამარხვოჲთა, |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ეგრეთვე აწ მარცხენითისა ამის ცთომისაგან განვაკრძალებთ ყოველთა ქრისტიანეთა და ვამცნებთ, რაჲთა ყოველსავე სოფელსა ეკლესიაჲ ღმერთისაჲ ერთსა წესსა ზედა ეგოს და წმიდათა მარხვათა წესიერად აღასრულებდენ და განყენებულ იყვნენ, ვითარცა-იგი ჴორცის ჭამისაგან, |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელთა ესე წესი არა დაიმარხონ, უკუეთუ მღდელნი იყვნენ, აღიჴოცნენ მღდელობისაგან, უკუეთუ ერისკაცნი იყვნენ, განიკუეთნენ ზიარებისაგან და ეკლესიისა. |
წესისაგან | მც.სჯ.კან.A | იგინი უკუე, რომელნი ამათ შეაერთებენ, წესისაგან კათოლიკე ეკლესიისა განყოფილ არიან დღეთა მათ წმიდათა მარხვათასა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | იჱ. წმიდათა მოციქულთა მიერ დადებულსა მას წესსა ჩუენცა დავამტკიცებთ, ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ: „გამცნებთ თქუენ, მორწმუნენო ერნო ქრისტესნო, |
წესთა | მც.სჯ.კან.A | პირველად უკუე ესე ვთქუათ, ვითარმედ არარას დავაკლებთ, არცა შევჰმატებთ, არამედ ყოველთავე წესთა კათოლიკე ეკლესიისათა შეუცვალებელად დავიცავთ და წმიდათა მათ და დიდთა კრებათა სწავლასა და წესსა და სარწმუნოებასა მიმდგომნი ვართ და მორჩილნი. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | უკუე ჟამთა, რომელთაგანი ერთი წესი და შჯული და ბრძანებაჲ არს წმიდათა ხატთა გამოსახვაჲ, პირველითგან უფლისა მიერ ბრძანებული და მოციქულთა მიერ ქადაგებული და მამათა მიერ დაწესებული, ვითარცა წერილ არს რჩულისკანონსა შინა წმიდისა მის მეექუსისა კრებისასა, |
წესი | მც.სჯ.კან.A | და წესი ეკლესიისაჲ სულისა მიერ წმიდისა განწესებული გჳპყრიეს და განჩინებით და დამტკიცებულად განვაწესებთ, |
წესითა | მც.სჯ.კან.A | ხოლო არა იქმნა იგი ერთიცა ამათგანი, არამედ დედაკაცი იყო ქალწული წმიდაჲ და ეგო შემდგომად შობისა უფლისა და ღმრთისა იესუ ქრისტესა ქალწულადვე წმიდად და ამისთჳს ქალად გამოხატვენ სახითა დედობრივითა და არა აჩრდილთა მით წესითა სახეთაჲთა, |
წესისა | მც.სჯ.კან.A | ყოველივე, რომელი გარეშე წესისა მის ეკლესიისა და მოძღურებისა წმიდათა მამათაჲსა იქმნა, ანუ სადა იქმნეს გარეშე მართლმადიდებელთა წესისა, შეჩუენებულმცა არს. |
წესისა | მც.სჯ.კან.A | ნუ ჟამითა განიკითხავ და განაწესებ კანონსა მონანულთასა, არამედ მჴურვალებისაებრ და წესისა და ლმობიერებისა გონებათა მათთაჲსა და საზომისაებრ სინანულისა მათისასა. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ესე ყოველი აღვწერეთ განწესებისაებრ წმიდათა მოციქულთა და მამათაჲსა, რაჲთა უწყოდინ ყოველთა, თუ ვითარ არს წესი მარხვისაჲ, ანუ ოდეს არა ჯერ-არს მარხვაჲ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელმან წესი არა დაიმარხოს, არამედ თჳსითა თავჴედობითა შეურაცხ-ყოს ებისკოპოსი თჳსი და სხუად სამრემლოდ ვიდოდის, ესევითარი იგი აღიჴოცენ მღდელობისგან. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელმან წესი ესე არა დაიმარხოს, არა ჴელ-ეწიფების მღდელობაჲ, ვიდრე თჳსადვე ეკლესიად მიიქცეს, უკუეთუ ჯეროვანი მიზეზი არა აქუნდეს. |
წესთაგან | მც.სჯ.კან.A | და ნუმცა მიდრკებიან წესთაგან და განგებათა ღმერთშემოსილთა მამათაჲსა, არამედ სიტყუაჲცა წერილისაჲ, უკუეთუ შორის მოვიდეს, ნუმცა სხუაებრ თარგმნიან, |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | უკუეთუ კულა საქმესა ამას წარმდებებით იქმოდის, თავსა თჳსსა ბრალეულ-ჰყოფს აღჴოცად ებისკოპოსობისაგან და წესსა ხუცობისასა მოსლვად. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | უკუეთუ გულსმოდგინედ განეყენნენ ბრალთა მათ, რომელთათჳს მადლისა მისგან მღდელობისაგან აღიჴოცნეს და სინანული მოიგონ, ზიარებისაგან არა განეყენნენ, არამედ წიგნის მკითხველთა წესსა იყვნენ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელმან უგულებელ-ყოს წესი ესე და კანონი და ქრთამითა და საფასითა აკურთხოს ებისკოპოსი ანუ მღდელი, ზემოწერილსა მას კანონსა თანამდებ არს მაკურთხეველიცა და რომელი ქრთამითა იკურთხოს, ორნივე უღირს არიან და აღჴოცილ მღდელობისაგან. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | კვ. არავის ჴელ-ეწიფების მღდელობისა ანუ მონოზონებისა წესსა შინა მყოფსა ცხენთა სარბიელსა მისლვად, რომელსა ეწოდების იპოდრომი, ანუ მგოსანთა და მსახიობელთა სიმღერისა სმენად, |
წესი | მც.სჯ.კან.A | კზ. ესეცა წესი არს პირველთა კრებათა მიერ დაწესებული უკუეთუ ეკლესიასა რომელსაცა აქუნდენ აგარაკნი ანუ სოფელნი, არავის ჴელ-ეწიფების წარღებად ეკლესიისა მისგან, უფროჲსად უკუეთუ ოცდაათ წლამდე უფლებულ იყოს მის აგარაკისა და ეკლესიაჲ იგი მიუმძლავრებელად. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | კჱ. არავის ჴელ-ეწიფების მღდელობისა წესსა შინა მყოფსა სამოსლისა ეგევითარისა შემოსად, |
წეს | მც.სჯ.კან.A | რომელი არა წეს იყოს მღდელთა და შემოსად, არცა ქალაქთა და სოფელთა შინა რაჲ იქცეოდის, არცა გზასა თუ ვიდოდის, არამედ ესევითარსა იჴმარებდინ სამოსელსა, ვითარი წეს არს მოწესეთა შემოსად. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო ესე წესი არა სხჳსა რაჲსათჳსმე, არამედ სულმოკლებისათჳს გონებისა და უძლურებისათჳს ბუნებისა მათისა განვაწესეთ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | და ყოველთა კრებათა ესე წესი დაამტკიცეს. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | და ესე წესი არს ყოველთავე ეკლესიათა, რომელთა შინა მნათობნი იგი სულიერნი გამოჩნდეს. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ამისთჳს ჩუენცა ამას წესსა შეურყეველად დავიმარხავთ და განჩინებით ვიტყჳთ: უკუეთუ ვინმე ებისკოპოსმან ანუ ხუცესმან არა განზაოს ღჳნოჲ წყლითა და ეგრეთ შეწიროს უხრწნელი იგი შესაწირავი, ა-მცა-ჴოცილ არს, |
წესისა | მც.სჯ.კან.A | რამეთუ გარდამავალი არის წესისა მის წმიდათა მოციქულთა და მამათასა და არა სრულებით ჰყოფს ქადაგებასა მას საიდუმლოჲსა მის საღმრთოჲსა. |
წესისაგან | მც.სჯ.კან.A | რამეთუ უცხო იყო წესისაგან ღმრთისმსახურებისა და შეიჩუენა ესევითარისა მის სიტყჳსა მეტყუელი პეტროზ მკაწრველი, მწვალებელი, რამეთუ მეოთხე პირი შემოიღო და თჳსაგან განყო ძე ღმრთისაჲ, რომელი-იგი არს გუამოვანი ძალი მამისაჲ, და თჳსაგან ჯუარცუმული იგი. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | და ესე წესი ებრაული არს. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | და ყოველსავე წესსა მღდელთმოძღურობისასა აღასრულებდენ დაუყენებელად და სადა ჯერ იყოს, მღდელთაცა აკურხევდენ. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | და უკუეთუ მღდელობისა წესსა შინა იყოს გარდამავალი იგი მართლმადიდებლობისა წესსა, აღიჴოცენ მღდელობისაგან. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო ჩუენ განვაწესებთ, ვითარმედ არა ჯერ-არს ნათესაობისათჳს მოყვანებად მღდელობად, არამედ ღირსებისა მის კაცისა მისთჳს, ვითარცა არს წესი წმიდათა კანონონთაჲ, |
წესთა | მც.სჯ.კან.A | და ყოველთავე საეკლესიოთა წესთა შინა პატრიარქი კოსტანტინეპოლისაჲ მეორე იყოს პაპისა მის ჰრომაელისა, ეგრეთვე სხუანი იგი პატრიარქნი თჳსსა წესსა ზედა: იერუსალჱმელი და ალექსანდრიელი და ანტიოქელი“. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | და ყოველსა ზედა წესი და პატივი თჳსი აქუნდინ მტკიცედ და შეურყეველად, რამეთუ მძლავრებისათჳს წარმართთაჲსა პატივი და წესი მღდელთმოძღურებისაჲ არა შეიცვალების, არცა დაკნინდების. |
წესნი | მც.სჯ.კან.A | უწყებულ იყავნ, ვითარმედ ესე ნეტარი იოვანე მმარხველი უკუანაჲსკნელ იყო უფროჲს ყოველთა მათ, რომელთა რჩულისკანონისა წესნი აღწერნეს. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | და ესე ღმრთისა მიერ სახიერისა მოეცა მას მადლი და აწ ყოველნი მოძღუარნი ამას წესსა ზედა განჰკანონებენ შეცოდებულთა. |
წესითა | მც.სჯ.კან.A | ლთ. დატეობაჲ შფოთთა და ამბოხებათა სოფლისათა და ჯმნაჲ შუებათაგან ამის წარმავალისა საწუთროჲსათა და წესითა მით მონაზონებისაჲთა მონებაჲ ქრისტესი და წარმავალთა წილ მოგებაჲ წარუვალთა მათ კეთილთაჲ დიდად საქებელ არს და მომატყუებელ ცხორებისა საუკუნოჲსა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | გარნა ჯერ-არს კრძალულებით აღსრულებად კეთილისა მის საქმისა, რაჲთა არა უჟამოდ და უწესოდ შევიწყნარებდეთ, რომელნი-იგი მოვიდოდინ მონაზონებისა წესსა, არამედ ვითარცა პირველთაცა მამათა განუწესებიეს, ამიერითგანცა ეგრეთ ვიქმოდით, |
წესისა | მც.სჯ.კან.A | არამედ ვინაჲთგან მადლითა ღმრთისაჲთა უვაღრესისა წესისა მიმართ წარემატების ეკლესიაჲ ღმრთისაჲ და ერი მორწმუნე მოსწრაფე არს აღსრულებად მცნებათა ქრისტესთა, ამისთჳს ჩუენცა ნება-ვსცემთ მონაზონებად წადიერთა ათისა წლითაგან შეწყნარებად, |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | მ. რომელნი მონაზონებისა წესსა მოვიდენ და სწადოდის მარტოდ მყოფებაჲ, ანუ უკაროთა შინა დაყუდებაჲ, |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | უჴმს მათ პირველად შესლვაჲ მონასტერსა და სწავლაჲ წესსა მონაზონებისასა და სამ წელ მორჩილებად წინამძღუარსა მას და მოძღუარსა და სულიერსა ყოვლითა მორჩილებითა და სიმდაბლითა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | მა. ვიეთნიმე მონაზონნი სახელ-სდებენ თავთა თჳსთა მეუდაბნოედ და შემოსილნი ძაძითა და თავუპარსველნი ვლენ ქალაქთა შინა, შორის ერისკაცთა და შორის დედათა, და წესსა მას თჳსსა საკიცხელ-ჰყოფენ, |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | მბ. ყოველსა კაცსა ჴელ-ეწიფების დატეობაჲ ამაოჲსა ამის საწუთროჲსაჲ და შესლვად წესსა მონაზონებისასა და დამკჳდრებად მონასტერსა შინა, ვითარისაცა ცთომისა თანამდები იყოს, რამეთუ მაცხოვარმან და ღმერთმან ჩუენმან ბრძანა: „რომელი მოვიდეს ჩემდა, არა განვაგდო გარე“. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | რამეთუ მონაზონებისა მოქალაქობაჲ სინანულისა წესსა გამოსახავს და რომელი მოვიდეს სულიერსა ამას მოქალაქობასა, სათნო არს საქმე ესე და ვერარაჲ ცთომაჲ აყენებს. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | უკუეთუ ინებონ კუალად სინანული, მასვე წესსა მონაზონებისასა მოვიდენ და იგივე სახე შეიმოსონ და ეგრეთ აღსარებითა და ცრემლითა და მოღუაწებითა შეინანნენ ცოდვანი მათნი და აღთქუმისა მის უარის-ყოფაჲ. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | მდ. დედანი, რომელთა ენკრატისობისა წესი მიიღონ და მონასტერსა შინა დაეწესნენ, ყოვლადვე ნუმცა გამოვლენ მონასტრისაგან თჳნიერ საჭიროჲსა რაჲსმე მიზეზისა. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელნი გარდაჰჴდებოდინ ამას წესსა და თჳნიერ წამებისა წინამძღურისა განვიდოდინ მონასტრით, გინათუ მამანი იყვნენ, გინათუ დედანი, ჯეროვნითა კანონითა განიკანონნენ. |
წესსა | მც.სჯ.კან.A | ამას უკუე წესსა და კანონსა ნუმცა ვინ უგულებელს-ჰყოფს, რაჲთა არა ბრალისა თანამდებ-ყოს თავი თჳსი. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | უკუეთუ კულა ესე წესი ვინ შეურაცხ-ყოს და თავჴედობით კადნიერ იქმნებოდის წარმდებებით თავით თჳსით [ჴ]ელ-ყოფად წმიდათა საიდუმლოთა და კურთხევაჲ მღდელობისაჲ არა აქუნდეს, |
წესისა | მც.სჯ.კან.A | ესევითარი იგი შჳდეულსა ერთსა უზიარებელ იქმნას, რაჲთა ისწაოს არა უფროჲს ბრძნობად უმეტეს წესისა მის. |
წეს | მც.სჯ.კან.A | ჯერ-არს უკუე ესევითართაჲ მათ ფიცხლად განკანონებაჲ და მარხვისა ფრიადისა და ყოვლისავე მოღუაწებისა სიფიცხესა შეყვანებად, ვითარცა წეს არს ჭეშმარიტითა ეშმაკეულთა ყოფად, რაჲთა იწუართნენ და განაყენნენ საეშმაკოჲსა მის ღონისაგან. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ნბ. ეკუტერთა, რომელნი არიან სახლთა შინა, არა ჯერ-არს ნათლის-ცემაჲ ახალ მონათლისაჲ, არამედ რომელთა ენებოს წმიდისა მის ნათლის-ღებისა ღირსყოფად, კათოლიკე ეკლესიათა მივიდენ და მუნ მიიღონ ნიჭი იგი დიდებული, რამეთუ ესე არს წესი წმიდათა მამათა მიერ დადებული. |
წესისაებრ | მც.სჯ.კან.A | რომელ წინაშე სახლთა თჳსთა ვიეთნიმე ცეცხლსა აღაგზნებენ და გარდაახლდებიან წესისაებრ წარმართთაჲსა, ესევითარი ყოველი მოისპენ ქალაქისა ამისგან და ყოველთაგან მორწმუნეთა. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | და ესე წესი მრავალით ჟამითგან არს. |
წესისაებრ | მც.სჯ.კან.A | რაჲთამცა წესისაებრ სხუათა მათ დედობრივთა შობათასა გამოსახამცა შობაჲ მისი, რამეთუ ვითარცა-იგი შორს იყო შობაჲ მისი ყოვლისაგან ხრწნილებისა, ეგრეთვე უცხო იყო სალმობათაგან და არა ძლებულობათა დედობრივთა. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ესე უკუე წესი წმიდათა ხატთა წერისაჲ პირველითგანვე წმიდათა მოციქულთა და ღმერთშემოსილთა მამათა მიერ განწესებულ არს, |
წესნი | მც.სჯ.კან.A | დაღაცათუ ებისტოლეთა შინა მათთა არა დაუწერიეს ხატთათჳს, არამედ უმრავლესნი და მტკიცენი წესნი ქრიტეანობისანი უწერელად ასწავეს, |
წესთა | მც.სჯ.კან.A | ხოლო რომელთაცა იკადრონ სხუად სახედ განდრეკად მართლისა სარწმუნოებისა და წესთა ეკლესიისათა შეურაცხ-ჰყოფდენ, ანუ სახესა ჯუარისასა, ანუ გამოსახვასა წმიდათა ხატთასა, ანუ ნაწილებსა წმიდათა მოწამეთასა, ესევითარნი იგი უკუეთუ ებისკოპოსნი იყვნენ, ანუ მღდელნი. |
წესი | მც.სჯ.კან.A | ხოლო უკუეთუ კუალად მოვიდეს სიმრთელედ, კუალადცა აღასრულენ წესი კანონისა თჳსისაჲ. |
წესისაებრ | მც.სჯ.კან.A | ო. წესისაებრ მამათაჲსა ჩუენცა განვაწესებთ ჩჩჳლთათჳს: უკუეთუ არა იპოვნენ მოწამენი, რომელნი წამებდენ, ვითარმედ უეჭუელად ნათელ-უღებიეს, არა მათ იცოდიან დასტურებით თუ ნათელ-უღებიეს, ჯერ-არს ესევითართა მათ ნათლის-ცემაჲ დაუბრკოლებელად. |
წესია | რუსთ. | ტარიელ უთხრა: „მე შენი გული აწ მემხურვალების; მიკვირს‚ თუ ნაცვლად მაგისად შენ ჩემი რა გევალების! მაგრა წესია‚ მიჯნური მიჯნურსა შეებრალების‚ შენ საყვარელსა გაგყარო‚ ესე რათ გენაცვალების! |
წესთა | რუსთ. | მათ საჯდომთა ახლოს დამსვეს‚ პატივს მცემდეს ძისა დარად‚ მის ხელისა საურავი მათ ორთავე მითხრეს წყნარად; ურჩ ვექმენ და მისეულთა წესთა ქცევა მიჩნდა ზარად. არ მომეშვნეს‚ დავმორჩილდი‚ თაყვანისვეც ამირბარად. |
წესია | რუსთ. | რა კაცი ტარიელისა ესტუმრა ზღვათა მფლობელსა, – წესია, გული გაჰკრთების ამბავსა გასაკრთობელსა, – მისცა მადლი და დიდება ღმერთსა, მართლისა მბრჭობელსა, მაშინვე შეჯდა, არ უნდა მისლვა სხვასაღა მხმობელსა. |
წესია | რუსთ. | მათ სხვათა მათი ამბავი თქვეს, ვითა მგზავრთა წესია; მონამან უთხრა: «ჰე, ძმანო, განგება რამე ზესია: მე მარგალიტსა მოგიმკი, თქვენ ქვრიმი დაგითესია, ჩემი ამბავი ამბავთა თქვენთაგან უკეთესია. |
წესი | რუსთ. | მის მოყმისა წესი იყო‚ მეტსა თურე არა ეჯდა. ქალი ტირს და მკერდსა იცემს‚ თმისა ტევრსა გაიგლეჯდა; ერთმანერთსა მოეხვივნეს‚ აკოცა და ცხენსა შეჯდა; ქალი‚ აგრე დაღრეჯილი‚ კვლა უფრორე დაიღრეჯდა. |
წესითა | რუსთ. | აწ შემიხვეწე, ნუ დამწვავ კვლა წვითა უცხელესითა; მე რომე ცეცხლი მედების, არ ნაგზებია კვესითა, ვერ დამშრეტ, შენცა დაიწვი სოფლისა ქმნისა წესითა. წადი, დაბრუნდი, შეიქეც მუნითვე, შენი მზე სით-ა. |
წესია | რუსთ. | ტარიელ ეტყვის: „ჰე, დაო, მით ცრემლი აქა მდინია, საწუთრო ნაცვლად გვატირებს, რაც ოდენ გაგვიცინია, ძველი წესია სოფლისა, არ ახლად მოსასმინია. ვაჲ შენი ბრალი, დავ, თვარა სიკვდილი ჩემი ლხინია! |
წესითა | რუსთ. | სადაცა გწადდეს, მუნ იყავ მითვე წესითა მაგითა, გწადდეს – გულითა ბრძენითა, გწადდეს – ცნობითა შმაგითა, მაგა ქცევითა ტურფითა, ანაგებითა ნაგითა, ოდენ გამაგრდი, არ მოჰკვდე, არ დასდნე ცეცხლთა დაგითა. |
წესისა | რუსთ. | მე ვარ მებაღე უსენის, ვაჭართა უხუცესისა; ესეცა გკადრო ამბავი, საქმე მისისა წესისა, – თვით ესე ბაღი მისია, თქვენი სადგომი დღესისა, – პირველ მას მართებს ჩვენება ყოვლისა უტურფესისა. |
წესითა | რუსთ. | თუცა მხეცქმნილი ავთანდილ გულამოსკვნით და კვნესით-ა‚ ეგრეცა ჭამა მოუნდის ადამის ტომთა წესითა‚ ისრითა მოკლა ნადირი‚ როსტომის მკლავუგრძესითა‚ შამბისა პირსა გარდახდა‚ ცეცხლი დააგზო კვესითა. |
წესი | რუსთ. | შევსთვალე‚ თუ: «მეცა ვიცი‚ რაცა ჩემთვის გაგიგია; თქვენ რასაცა სთათბირობდით‚ არ იქმნების‚ არ‚ იგია! ბრძანეთ‚ მოდით‚ შემებენით‚ ვითა წესი და რიგია! მეცა თქვენად დასახოცლად ხრმალსა ხელი დამიგია». |
წესადრე | რუსთ. | თქვა: „მზეო‚ ვარდსა სიშორე შენი დამაჩნდეს ეს ადრე‚ ბროლი და ლალი გასრულ ვარ ქარვისა უყვითლესადრე. მაშინ რაღა ვქმნა‚ ვერჭვრეტა რა მომხვდეს კვლა უგრძესადრე! ხამს მოყვრისათვის სიკვდილი‚ ესე მე დამიც წესადრე“. |
წესია | რუსთ. | ამა ქალაქსა წესია, დღესა მას ნავროზობასა არცა ვინ ვაჭრობს ვაჭარი, არცა ვინ წავა გზობასა; ყველანი სწორად დავიწყებთ კაზმასა, ლამაზობასა, დიდსა შეიქმან მეფენი პურობა-დარბაზობასა. |
წესითა | რუსთ. | ქალაქს შევიდეს, მუნ დახვდა სრა მოკაზმული სრულითა, სახელმწიფოთა ყოვლითა გასაგებლითა სრულითა; მონანი ტურფად მოსილნი წესითა იყვნეს რულითა! შეჰფრფინვიდიან ავთანდილს გულითა სულწასრულითა. |
წესია | რუსთ. | მე აქა ჩემსა ამოდ ვჯე, მუნამდის არ მიკვნესია. შემოდგა კარსა მეფისა მონათა უხუცესია, თანა ჰყვა მონა სამოცი, ვით ხელმწიფეთა წესია, მოვიდეს; მეტად გავჰკვირდი, ვთქვი: «რამე საქმე ზესია». |
წესია | რუსთ. | ვთქვი: «უჟამოდ არ წესია მოყვანა და მზისა ხმობა: მომყვანელი გაშმაგდების და წაუვა ერთობ ცნობა; ხმობა უნდა ჟამიერად, სააჯოსა ყოვლსა თხრობა. რად არ ვიცი ამა მზისა საუბრისა უჟამობა?» |
წესია | რუსთ. | მე დავშვერ‚ ვითა წესია საურავგარდახდილისა; შინა წამოვე‚ მაშვრალსა ქმნა მომნდომოდა ძილისა; მონა მოვიდა‚ მომართვა წიგნი ასმათის ტკბილისა: «ადრე მოდიო‚ გიბრძანებს მსგავსი ალვისა ზრდილისა». |
წესსა | რუსთ. | ღმერთო‚ ღმერთო‚ გეაჯები‚ რომელი ჰფლობ ქვენათ ზესა‚ შენ დაჰბადე მიჯნურობა‚ შენ აწესებ მისსა წესსა‚ მე სოფელმან მომაშორვა უკეთესსა ჩემსა მზესა‚ ნუ ამოჰფხვრი სიყვარულსა‚ მისგან ჩემთვის დანათესსა! |
წესი | რუსთ. | არას გარგებს სიმძიმილი‚ უსარგებლო ცრემლთა დენა; არ გარდავა გარდუვალად მომავალი საქმე ზენა; წესი არის მამაცისა მოჭირვება‚ ჭირთა თმენა‚ არვის ძალუც ხორციელსა განგებისა გარდავლენა. |
წესითა | რუსთ. | ნუთუ ესენი გეგონნენ სხვათა მებრძოლთა წესითა?! ნუცა მე მომკლავ ჭირითა, ამისგან უარესითა; შენ მკვდარსა გნახავ, დავიწვი, ვითა აბედი კვესითა; მოგშორდი, დამთმე გულითა, კლდისაცა უმაგრესითა! |
წესი | რუსთ. | მის მეფისა წესი იყო: თავი მისი ძვირად ფიცის‚ და თუ ფიცის‚ არ გატეხის‚ მასვე წამსა დაამტკიცის. «ესე წყრომა მეფისაგან ვისცა ესმა‚ ვინცა იცის‚ მან უამბო დავარ ქაჯსა‚ ვინ გრძნებითა ცაცა იცის. |
წესად | ბალ.ვრც | და მიერითგან დაიდვა წესად ქუეყანასა ჰინდოეთისასა დაწუვაჲ ცეცხლითა მკუდართა მათთაჲ წარმართთა შორის. |
წესსა | ბალ.ვრც | და მოუწოდა დღესა ერთსა მზარდულსა მას და ჰრქუა მას: არავინ იცია აქა კაცი, რომელი არა წესსა ზედა ჩუენსა ჰგიეს? |
წესი | ბალ.ვრც | და წესი მათი არა მსგავს არს წეს[ს]ა ჩუენსა, და არცა საქმენი მათნი – საქმ[ესა ჩუენსა]. |
წესითა | ბალ.ვრც | 9. ესმა ვისმე კაცსა ღმრთის მოყუარესა, რომელი განშუენებულ იყო წესითა მონაზონთაჲთა და სავსე იყო იგი სულითა წმიდითა და ყოვლითა სიბრძნითა, რომლისა სახელი ბალაჰვარ, ქუეყანასა სარნადიბისასა. |
წესისაჲ | ბალ.ვრც | და მოვიდა სამეუფოდ ნავითა და განიძარცუა სამოსელი მონაზონთა წესისაჲ და შეიმოსა სამოსელი ვაჭართაჲ. |
წესი | ბალ.ვრც | და ყოველი წესი ქრისტეანობისაჲ აღიარა და ჰრწმენა და შეიწყნარა წმიდაჲ ნათლის-ღებაჲ, და მიერითგან იწყო დამარხვად მცნებათა ქრისტესთა და გულს-მოდგინედ ევედრებოდა ღმერთსა და ადიდებდა სახელსა მისსა. |
წესთაჲ | ბალ.ვრც | ვითარმედ ვერ შესაძლებელ არს განზოგებაჲ ორთა შჯულთაჲ და ორთა წესთაჲ და ორთა მსაჯულთაჲ ერთსა შინა სამეუფოსა, და არა (ჯე)რ-არს საქმისა ამის წარმატებაჲ, გარნა პირსა ზედა თჳსსა, რომლითა განიკურნოს ძე შენი და შჯული შენი და მეფობაჲ შენი. |
წესნი | ბალ.ვრც | რაჲთა შეუძლოს განცხოველებად შჯულისა, რომელი მოაკუდინა მამამან მისმან, და განცხადებულად ქადაგებაჲ უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესი, და შეკრებაჲ ყოველთა მორწმუნეთა მისთაჲ და ცოცხლებით პყრობად ყოველნი წესნი ქრისტეანობისანი. |
წესი | ბალ.ვრც | და არარაჲ ემოსა, გარნა კოტორი ძაძისაჲ, საბლითა შემოედვა უპითგან, ვიდრე მუჴლთამდინ მისწუთებოდა, ვითარცა არს წესი მძოვართაჲ, და კოტორი ნაძუელავთაგან დაკერული ებლარდნა მას ზედა. |
წესთა | ბალ.ვრც | ჰრქუა იოდასაფ: საქმე ესე, რომელსა იტყჳ და ჰქადაგებ შენ და მოყუასნი შენნი, თჳთ რაჲმე გამოჰნახეთა სიბრძნითა და მეცნიერებითა თქუენითა და ჰპოეთ მას შინა ჭეშმარიტებაჲ და გამოირჩიეთ სხუათაგან წესთა, ანუ ღმერთმან გიჴმო და ჴმა-ეცით? |
წესი | ბალ.ვრც | და რომელთამე უჩუენა ღმერთმან წესი ესე წმიდაჲ პირითა წმიდათა მოციქულთა და წინაწარმეტყუელთაჲთა, ჰრწმენა და ცხონდეს, და რამეთუ ჭეშმარიტად წმიდათა მოციქულთა მიერ დაემტკიცა საკჳრველი ესე ანგელოზთამი მიმსგავსებული ცხორებაჲ. |
წესისა | ბალ.ვრც | ხოლო უკუეთუ ამას ვერ მივსწუთეთ, მე მოგგუარო, მეფე, კაცი ერთი, რომელი არავინ იცის ქუეყანასა ამას, წესისა ჩუენისაჲ, |
წესითა | ბალ.ვრც | და ვითარ მოჰგუარეს მას, იყო კაცი იგი ხატითა მეუდაბნოეთაჲთა და წესითა მონაზონთაჲთა. |
წესითა | ბალ.ვრც | რომელთამე ისმინეს და შეიწყნარეს ჴმაჲ იგი ყოვლითა წესითა და სამართალითა მისითა, და ნაყოფი მისი განსრულებული ღმერთსა მიუპყრეს, ვითარ-იგი ჯერ-იყო. |
წესი | ბალ.ვრც | შეწირის ღმრთისა და დარჩის ერი და მრავალთა წელთა უპყრიედ წესი და სამართალი და მშჯავრი მისი. |
წესსა | ბალ.ვრც | და იწყო მეფემან სიტყუად და (ჰრქუა): რამეთუ ჩუენ ყოველნი ვიყვენით სხუასა შჯულსა და სხუასა წესსა ზედა თჳნიერ ამის შჯულისა, რომელსა ზედა აწ ვდგათ, და ყოველნი მამანი ჩუენნი, კეთილად მოჴსენებულნი მეფენი, და ყოველი ერი სხჳთა შჯულითა ცხონდებოდეს, |
წესნი | ბალ.ვრც | და უკუეთუ სთქუა, ვითარმედ: დამძიმდეს ჩემ ზედა წესნი ჭეშმარიტებისანი და ამისთჳს მიმიზიდნეს ნებასა და გულის-თქუმასა, შენ უწყი და ყოველმან კაცმან მოთმინებაბაჲ ჩემი, [სა]მართალსა ზედა შჯულისა ჩემისათა. |
წესისანი | ბალ.ვრც | და იწყო მეფემან სიტყუად კერპთ მსახურთა მიმართ და თქუა: აჰა ესერა თქუენ ხართ თავნი ამის წესისანი და ჩუენ თქუენგან მოვიღეთ, და თქუენ ჴმაგეცით. |
წესი | ბალ.ვრც | და რქუა იოდასაფ ნაქორს, რომელ-იგი საგონებელ იყო, ვითარმედ ბალაჰვარ არს: აჰა ესერა შენ უწყი ბალაჰვარ, ვითარ სიჩჩოებასა და შუებასა შინა მპოვე და მაწჳე აღებად წესი შენი და სთქუ, ვითარმედ: გაქუს სიმტკიცე მას შინა. |
წესთა | ბალ.ვრც | და აღიღო პირი თჳსი ნაქო[რ] და იწყო ძაგებად კერპთა მიმართ და მსახურთა მათთა, და მერმე ქებად შჯულსა ქრისტეანეთასა და წესთა მათ წმიდათა, რომელსა ვერცა ბალაჰვარ მისწუთებოდა ეგოდენ განმკუეთელთა სიტყუათა და წულილადთა პასუხთა, |
წესთა | ბალ.ვრც | და აქამომდეცა უწყოდე ჭეშმარიტებაჲ, არამედ შეუდეგ ნებასა ჩემსა და მიძნდა განშორებაჲ მამულთაგან შჯულთა და წესთა ცუდთა. |
წესითა | ბალ.ვრც | და იყოფოდა მძოართა თანა სახითა და წესითა ჭეშმარიტთა მონაზონთაჲთა. |
წესსა | ბალ.ვრც | და მიერითგან დააცადა მეფემან ცილობაჲ ძისა თჳსისაჲ და იწყო შეურაცხ-ყოფად საქმესა კერპთასა, და მრავალსა ზედა აჩუენა უდებ-ყოფაჲ საქმისა მათისაჲ და უპატიოებაჲ მზორველთა მათთაჲ, გარნა ვერვე დაიდვა გონებასა თჳსსა დადგრომაჲ წესსა ზედა ღმრთის მსახურებისასა. |
წესსა | ბალ.ვრც | და ვითარ-იგი ამათ ყოველთა სათნოებათა განჰმზადებდა სიბრძნითა და გონიერებითა, და მოვიდოდეს მისა ყოველთაგან ადგილთა კაცნი მორწმუნენი, რომელნი იფარვიდეს წესსა და სარწმუნოებასა შიშისაგან მეფისა, უშიშად, და სიხარულითა დიდითა დაეშენებოდეს საბრძანებელთა მისთა, |
წესი | ბალ.ვრც | ხოლო იოდასაფ ესრეთ მიუწერა მამასა თჳსსა: გჳრგჳნოსანო დიდებულო მეფეო, შენ უწყი, ვითარმედ არა ჯერ-არს სამართალსა შინა საშჯელსა ერთსა შინა სამეუფოსა ორი წესი და ორი ბჭობაჲ [........]ბული ურთიერთისა წინა[აღმდ]გომი ყოფად, |
წესსა | ბალ.ვრც | და ვითარ ვერარაჲ პოვეს ღონე, რომელიმცა შემწე იყვეს, მაშინ შეიწყნარეს უმეტესობაჲ შჯულისაჲ და აღსაარებაჲ ქრისტეს ღმრთისაჲ ყოველსა ზედა წესსა ამის სოფლისასა, |
წესად | რაბლე | და კიდევ იმასაც შეიტყობთ, რომა ძველთა რომაელთ წესად ჰქონიათ: ოდეს ძლევამოსილსა ვინმესა რომს ტრიუმფით შესვლა ელოდა, იგი უცილოდ თეთრცხენიანსა ეტლზედ უნდა ყოფილიყო ამხედრებული. |
წესითა | რაბლე | სამიდან ხუთ წლამდე, ნებისამებრ მამისა, გარგანტუას ყოველი წესითა და რიგითა ზრდიდნენ და წვრთნიდნენ. |
წესია | რაბლე | მეორე დღესა გარგანტუამ, მოძღვარმა იმისმა პონოკრატემ თავიანთ ქულფათიანად, და აგრეთვე ყმაწვილმა პაჟმა ევდემონმა თითო-თითო წასვლისა წრუტო კი არა, თხლაშო გადაჰკრეს, ვითარ წესია, და დამგზავრდნენ. |
წესსა | რაბლე | სამაგიეროდ სმა წართვით იცოდა, არცარა წესსა უყურებდა რასმე და არცარა რიგსა. |
წესი | რაბლე | რამეთუ დასტურ ესეგვარია სწორი წესი პურისა ჭამისა, ჭეშმარიტი და გონივრული სამკურნალო სწავლისდა კვალად, ხოლო ცრუბრძნობით ჭკუანაღრძობნი მკურნალნი წინააღმდგომ ქადაგებენ ამისა. |
წესისამებრ | რაბლე | შემდგომად გარგანტუა მოძღვარსა თვისას პითაგორელთა წესისამებრ მოკლედ უამბობდა, რაც კი რამ იმა დღეს წაეკითხა, ენახა, შეეტყო, ექმნა და გაეგონა. |
წესი | რაბლე | ამგვარია წესი და ჩვეულება მტარვალთა, ისინი საღ აზრსა უმალ თავიანთ ნება-წადილსა ანაცვალებენ და არა უგავთ რა მეცნიერთ, საბუთიანი აზრისა ფრიად პატივისმდებელთა. |
წესად | რაბლე | ზნეკეთილთ ღვინისა ძვირი არცვის არ დაგვცდება, წესად მოგვდგამს ბერმონაზონთ. |
წესისამებრ | რაბლე | სულ ერთიანად ცამეტი ათას ექვსას ოცდაორი კაცი გაწყდა, უკეთუ, წესისამებრ, ბალღ-დიაცთ სათვალავში არ ჩავალთ. |
წესისამებრ | რაბლე | თქმა და ქმნა ერთი იყო, ორივ ხელისა ცერა თითნი ტაიჭისა გავასა დააბჯინა, ყირამალა გადატრიალდა და მართლა ტახტათა შუა მოიკალათა წესისამებრ. |
წესსა | რაბლე | ‒ რა წესსა და რიგსა მისდევ, ოდეს ჟამნობ? ‒ ჰკითხა გარგანტუამ. |
წესისა | რაბლე | არამცა და არამც არცა მე ვაპირებ ჩვენი გვარის წესისა და რიგის, ანუ გულკეთილობისა ღალატსა და გამიშვიხართ, დღეისა წაღმართ თავისუფალნი გამიხდიხართ კვალად. |
წესად | რაბლე | ‒ ზოგ-ზოგ სავანეში წესად მოსდგამთ: უკეთუ დიაცი ვინმე შევა (სათნოსა და უმანკო დიაცსა ვამბობ), სადაცა ფეხსა დაადგამს, ჩქარ-ჩქარა ასუფთავებენ იქაურობასა. |
წესზედ | რაბლე | მერე და მერე კი ძველ წესზედ გული აიყარეს და ჩაცმა-დახურვისა ახალ რიგსა მიჰყვნენ. |
წესსა | რაბლე | მამანი თავიანთ წესსა და რიგსა მისდევდნენ. |
წესითა | რაბლე | LVII. რა წესითა და რიგით ცხოვრობდნენ თელემელნი |
წესია | რაბლე | თამაშისა შემდგომად წესია: სუყველა ცეცხლაპირას უნდა გაშრეს, პერანგი გამოიცვალოს და გულისა საამოვნოდ დაჯდეს ჭამად, ნამეტურ დიდი ლხინი მოგებულთ უწყიან. სუფრა აბა ის არი და! |
წესისამებრ | რაბლე | გრანგუზიე თანახმა გაუხდა, დედასაცა ფრიად მოეწონა პირმშოს სახელი, მერმე, ეგების ცოტა დაშოშმინდესო, კარგა ბლომად ნუნუა გადააყლურწეს და მოიღეს ემბაზი, ჩასვეს და დალოცვილი ქრისტიანული წესისამებრ მირონი სცხეს. |
წესისა | რაბლე | ამისა უკან გარგანტუა ფრიად წადიერი შეიქმნა გულმოდგინე სწავლისა პონოკრატეს ზედამდეგობითა, მაგრამ პონოკრატემ თავდაპირველად ისევ უწინდელი წესისა და რიგისა მიყოლა ურჩია: |
წესისა | რაბლე | მაშ, დავეწყოთ წესისა და რიგისამებრ გზაზედ და მივაგებოთ სიკვდილი სასახელოდ ჩვენდა! |
წესია | რაბლე | არ ივლი ცალად, ბოროტისგან გვემული კვალად, ზოგ-ზოგთა დარად ღვარძლიანი, ბილწი მწირველი, აქ საჭირველი არცრა გჭირდეს, არც საკვირველი და სახილველით გაიხარებ, ვითარ წესია, ოღონდ უწყოდე, ვინ კაცია და ვინ ლეშია. |