| 21:1 | მიუგო იობ და ჰრქუა: |
| 21:2 | ისმინეთ, ისმინეთ სიტყუათა ჩემთა, ნეტარ თუმცა არა იყოს თქუენ მიერ ესე ჩემდა ნუგეშინის-ცემაჲ? |
| 21:3 | მაცადეთ მე და ვიტყოდი, უკუეთუ არა მეკიცხევდეთ მე. |
| 21:4 | აწ რაჲ? კაცისა მიერ ნუ არსა მხილებაჲ ესე ჩემი? ანუ ვითარ არა განვრისხნე? |
| 21:5 | მხედევდით მე და გიკჳრდინ, ჴელნი დაისხენით პირსა |
| 21:6 | უკუეთუ მოვიჴსენენ, ვისწრაფო, ეგრე ჰქონან ჴორცნთა [?] ჩემთა სალმობანი. |
| 21:7 | აწ რასათჳს უღმრთონი ცხოველ არიან და დაძუელებულ არიან სიმდიდრესა ზედა? |
| 21:8 | თესლი მათი ნებისაებრ მათისა, შვილნი მათნი წინაშე თუალთა მათთა. |
| 21:9 | სახლნი მათნი სავსე არიან, შიში არავინაჲ არს მათა, ტანჯვაჲ უფლისა მიერ არა არს მათ შორის. |
| 21:10 | ფურმან მათმან არა მოაგდო, განერა მაკე იგი მათი და არა შეეცოდა. |
| 21:11 | ჰგიან იგინი ვითარცა ცხოვარნი საუკუნენი და ყრმანი მათნი იმღერიან. |
| 21:12 | აუღებიეს ებანი ღა ქნარი და იხარებენ ჴმითა სახიობისათა, |
| 21:13 | რათა აღასრულნენ კეთილსა შინა დღენი მათნი და განსასუენებელსა ჯოჯოხეთისასა დაიძინეს. |
| 21:14 | ჰრქჳს უფალსა: გარეიქეცი ჩემგან, გზათა შენთა ცნობადვე არა მნებავს. |
| 21:15 | რაჲ სარგებელ, რამეთუ ვჰმონებდეთ მას? და ანუ რაჲ შესაძინელ, რამეთუ მივეგებვოდეთ მას? |
| 21:16 | რამეთუ ჴელთა მათთა შინა იყო კეთილი იგი მათი. და საქმეთა უღმრთოთა იგი არა ხედავს. |
| 21:17 | არა ხოლო ეგრე, არამედ უღმრთოთაცა სანთელი და-ვე-შრტეს და მოიწიოს მათ ზედა დაქცევაჲ და სალმობამან შეიპყრნეს იგინი რისხვისაგან. |
| 21:18 | და იყვნენ იგინი ვითარცა ბზენი წინაშე ქარსა, ანუ ვითარცა მტუერი, რომელი აღიღის ნიავქარმან. |
| 21:19 | მოაკლდეს ძეთა მისთა ნაყოფი მისი, მიაგოს მათ და ცნას. |
| 21:20 | იხილედ თუალთა მისთა კლვაჲ თჳსი და უფლისა მიერ ნუ განერებინ, |
| 21:21 | რამეთუ ნებაჲ მისი სახლსა შინა მისსა იყო მის თანა და რიცხუნი თუეთა მისთანი განიყუნეს, |
| 21:22 | ვითარ უკუე აწ არამე უფალი არს, რომელმან ასწავის გულისჴმისყოფაჲ და მეცნიერებაჲ? და იგი თავადი კაცისმკლველთა განიკითხავს. |
| 21:23 | ესე მოკუდეს სიმტკიცითა უგნურებისა მისისათა, რამეთუ ყოვლადვე ფუფუნეულ და წარმომართებულ იყო. |
| 21:24 | და ნაწლევნი მისნი სავსე იყვნეს ცრემლითა. ტჳნი მისი განფენილ იყო. |
| 21:25 | ხოლო ესე აღესრულა სიმწარითა სულისაჲთა. არარაჲ ჭამა არცა ერთ რაჲ კეთილ. |
| 21:26 | და ერთბამად მიწასა ზედა დაიძინეს და მყრალობამან იგინი დაფარნა |
| 21:27 | ვითარ-ესე გიცნი თქუენ, კადნიერად ზედამომივალთ მე, |
| 21:28 | ვითარმედ სთქუათ სამე, ვითარმედ: სადა არს სახლი იგი მთავრისა? და სადა არს საყოფელი იგი უღმრთოთა? |
| 21:29 | ჰკითხეთღა თანაწარმავალთ გზისათა და სასწაული იგი მათი არა უცხო იყოს, |
| 21:30 | რამეთუ დღედ წარწყმედისა მიეცემის უკეთური იგი, დღედ რისხვისა მისისა მიიყვანენ. |
| 21:31 | ვინმე უთხრას წინაშე პირსა მისსა გზაჲ მისი? და მან ქმნა და ვინმე კუალად მოაგოს მას? |
| 21:32 | და იგი თავადი საფლავად მიეცა და სამარესა შინა იღჳძებდა. |
| 21:33 | დასტკბნეს მას ღჳნჭანი ჴევისანი და შემდგომად მისა ყოველი კაცი მივიდეს და უწინარეს მისსა ურიცხუნი. |
| 21:34 | ვითარ ნუ გეშინის-მცემთ მე ცუდსა ნუგეშინის-ცემასა? ხოლო დაცხრომაჲ თქუენგან არა არს. |