| 32:1 | და დასცხრა იობ სიტყუად მათგან. დასცხრეს სამნიცა იგი მეგობარნი მისნი სიტყჳს-გებად იობისა, რამეთუ იყო იობ მართალ წინაშე მათსა. |
| 32:2 | განრისხნა ელიუს ბარაქეელისი ბუზელი, ნათესავისაგან არამისა, ევსიტელთა სოფლისა. განურისხნა იობს ფრიად, რამეთუ გამოიჩინებდა თავსა მართლად წინაშე უფლისა. |
| 32:3 | და სამთა მათცა ზედა მეგობართა მისთა განრისხნა ფრიად, რამეთუ ვერ უძლეს სიტყჳს-მიგებად იობისა და შეჰრაცხეს იგი, ვითარცა უღვთოჲ. |
| 32:4 | ხოლო ელიუს დაითმენდა სიტყჳს-მიგებად იობისა, რამეთუ უხუცეს მისსა იყვნეს დღითა. ბ |
| 32:5 | და იხილა ელიუს, რამეთუ არა იყო სიტყჳს-გებაჲ პირისაგან სამთა მათ კაცთასა, და განურისხნა მათ გულისწყრომით. |
| 32:6 | მიუგო ელიუს ბარაქეელისამან ბუზელმან და ჰრქუა: უჭაბუკეს ვარ მე თქუენსა ჟამითა, ხოლო თქუენ მოხუცებულნი ხართ. ამისთჳს დავდუმენ და მეშინოდა თხრობად თქუენდა სწავლულებისა ჩემისა. |
| 32:7 | და ვთქუ, ვითარმედ: ჟამი სამე არს, რომელი იტყჳნ, და მრავლისა წლისათა იციან სიბრძნე. |
| 32:8 | არამედ სული ვიდრემე არს კაცთა შორის, და იგი სული ყოვლისა მპყრობელისა არს, რომელი ასწავებს მათ. |
| 32:9 | არა თუ მრავლისა ჟამისანი არიან ბრძენ, არცა ბრძენთა იციან სამართალი. |
| 32:10 | ამისთჳს ვთქუ: ისმინეთ ჩემი და გითხრა თქუენ, რავდენი-რაჲ ვიცი. |
| 32:11 | და ყურად-იხუენით სიტყუანი ჩემნი, ისმინოთ თუ თქუენ, ვიდრემდე განიკითხნეთ სიტყუანი, და ვიდრე თქუენდამდე გულისჴმა-ვყო. |
| 32:12 | და, აჰა, ესერა, არა ვინ არს იობისა მამხილებელ და სიტყჳს-მიმგებელ სიტყუათა მისთა წილ თქუენგანი, |
| 32:13 | რათა არა სთქუათ: ვპოეთ სიბრძნე, შე-რაჲ-ვეძინენით უფალსა. |
| 32:14 | და კაცსა უტევეთ სიტყუად ესევითართა სიტყუათა. |
| 32:15 | შეძრწუნდეს და არღარა მიუგეს მას. და დააცადნეს მათგან სიტყუანი. |
| 32:16 | დადუმნეს და არღარა იტყოდეს, დადგეს და არა რაჲ მიუგეს. |
| 32:17 | მიუგო ელიუს და ჰრქუა: მერმე ვიტყოდივე, |
| 32:18 | რამეთუ სავსე ვარ სიტყჳთა, განვსთქდები სულითა მუცლისათა, |
| 32:19 | ხოლო მუცელი ჩემი, ვითარცა თხიერი ტკბილითა სავსე შეკრული, და ვითარცა საბერველი მჭედლისაჲ რაჲ განსთქდებინ. |
| 32:20 | ვიტყოდი, რათა განვისუენო და აღვახუნე ბაგენი ჩემნი. |
| 32:21 | კაცისა არა შევირცხჳნო, არცაღა ჴორციელისა შევიკდიმო, |
| 32:22 | რამეთუ არა ვიცი თუალთ-ღებაჲ პირისაჲ, უკუეთუ არა, მეცა მღილთა შემჭამონ. |