129:1 |
ღრმით ამოღაღად-ვყავ შენდამი, უფალო; |
129:2 |
უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისა; იყვნედ ყურნი შენნი მორჩილ ჴმასა ვედრებისა ჩემისასა. |
129:3 |
უკუეთუ უსჯულოებათაებრ მიაგებდე, უფალო, უფალო, ვინმე დაუთმოს? |
129:4 |
რამეთუ შენ მიერ არს ლხნებაჲ. სახელისა შენისათჳს დაგითმე შენ, უფალო, |
129:5 |
დაუთმო სულმან ჩემმან სიტყუასა შენსა. ესავს სული ჩემი უფალსა |
129:6 |
საჴუმილავითგან განთიადისა მიმწუხრადმდე, საჴმილითგან განთიადისა |
129:7 |
ესევდინ ისრაჱლი უფალსა, რამეთუ უფლისა მიერ არს წყალობაჲ და მრავალ არს მის მიერ გამოჴსნა. |
129:8 |
და თავადმან იჴსნის ისრაჱლი ყოველთაგან უსჯულოებათა მისთა. |